இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.
நான் புறப்படப்போகிறேன்
என்று தெரிந்ததும்
என் நேயர்கள் எல்லோரும்
என் அருகில் வருத்தமாக நிற்கிறார்கள்;
"பேரவைகளிலும்
கலை இலக்கியப் பெருமன்றங்களிலும்
உன் புகழ் எதிரொலிக்கும்
என்று எதிர்பார்த்தோம்;
கிணற்றுக்குள் கேட்கும் குரல்போல்
அது குறுகி அடங்கி விட்டதே;
ஜனசக்தியின் ஒளியில் அரும்பி
ஒரு மகாகவியாக
மலர்ந்து கொண்டிருந்த நீ
இடையில் இப்படி
ஒரு பலவீனத்தின் கரம்பட்டுக்
கருகி விட்டாயே!
சரி...ஏதாவது
விட்டு விட்டுப் போகிறாயா?”
என்கிறார்கள்.
நான் சொல்கிறேன்;
அவளும் நானும் சந்தித்த
அழகுகள் கூடிக் குலாவும்
அந்தப் பாதையை விட்டுச் செல்கிறேன்
அந்தப் பாதை நெடுக
நாங்கள் நடக்கும் போது
குளிர்ந்த நிழலையும்
118
