பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனார் ☐ 81
அருவிநீர், அழகின் பிள்ளை!
அணைந்துநீர் வீழும் இன்பத்
துருவினைக் கண்டால் உள்ளம்
உவந்திடும்! காதஞ் செல்லும்
பெருகொலி இன்பத் தெல்லை!
பெரும்புகைக் கூட்டம் போல
மருவிடுந் தென்றல் செய்யும்,
மஞ்சுகண் டுள்ளம் பொங்கும்!
3
வான்விடுங் கண்ணீர் தம்பி!
வறுமையுள் வாடுங் கூட்டம்
ஏன்எனக் கேட்கும் ஓசை!
இருந்துகேள்! அன்பின் ஊற்று,
தான்எனக் கூறு கின்ற
தண்புன லருவி யிந்த,
மானில மக்கட் காற்றும்
மாண்பினை யுற்றுக் கேட்பாய்!
4
ஒருபுறத் திருந்து சாரல்
உட்புகும் பறவைகள், மற்
றொருபுறஞ் சென்று பாறை
உயரமர்ந் திறகு தம்மை,
விரித்துடல் மீத டிக்க,
வியப்புமே லோங்கும்; துன்பம்
எரித்துடல் இளைத்தார்க் கெல்லாம்
இன்பமக் காட்சி என்பேன்!
5
மணமுழ வோசை! தென்றல்
மருவிடும் அருவிப் பெண்ணை!
தணல் வீசும் பரிதி வந்து
வானவில் மாலை சூட்டும்!
மணல் போலுஞ் சிறிய தூறல்!
மணப்பந்தர்! பறவைக் கூட்டம்,
மணக்குழு! விழுந்தெ ழுந்த
மீனினம் விருந்த வர்க்கே!
6
