78
நின்ற நின் நிலை இது
நெறியிற்று அன்று எனா
வன் தறு கண்ணினள்
வயிர்த்துக் கூறுவாள்.
இவ்வாறு இளைய பெருமாள் கூறிய உடனே என்ன ஆயிற்று? சினம் பொங்கிய சீதைக்கு தன்னைக் கொன்று விட்டது போலும் துயரம் மேலிட்டது; உள்ளம் கொதித்தது; உறுத்து விழித்தாள் “உன் அண்ணனின் அலறல் கேட்டும் நீ விரைந்து ஓடினாய் அல்லை; சிறிதும் மனம் பதறாமல் நிற்கின்றாய். உனது இந்த நிலை நியாயமா? நல்நெறியா? அடுக்குமா?” என்று சில கடும் சொற்களை அள்ளி வீசினாள்.
◯◯
என்று அவன் இயம்பலும் – என்று லட்சுமணன் கூறியதும்; எழுந்த சீற்றத்தள் – சினம் பொங்கியவளாய்; கொன்று அன தன்னைக் கொன்றதே போலும்; இன்னலள் – துன்பமுடையவளாய்; கொதிக்கும் உள்ளத்தள் – கொதிக்கின்ற மனம் உடையவளாய்; வன்தறு கண்ணினள் – வலிய வீரத் திரு பார்வையுடையவளாய்; (லட்சுமணனை நோக்கி) நின்ற நின் நிலை இது – உன் முன்னவனின் அலறல் கேட்டும் சிறிதும் நிலை தளராமல் இங்கு நிற்கின்றாயே இது; நெறியிற்று அன்று – நல்ல நெறியாகுமா? ஆகாது. எனா – என்று; வயிர்த்துக்கூறுவாள் – கடுமையான சொற்கள் சில கூறத் தொடங்கினாள்.
◯◯
“ஒரு பகல் பழகினார்
உயிரை ஈவரால்
பெருமகன் உலைவுறு
வெற்றி கேட்டும் நீ
