98. லி. கோ. சூரியகாராயணசாஸ்திரியாரியற்றிய (முதற்
குனித ருஞ்சிலே கொண்ட வினுே டினிய முக்கவே பிட்டு மாதா டனிமை யாயுiஇச் சம்ம கங்கொடே கணிக இேயினு னன்று கன்று.கான் ! (144) (கலாவதி யருகிவில்வந்து) ரடியம்மா! கலாவதி நீயேது இன்றைக் கில்வளவு சீக்கிரம் புறப்பட்டு விட்டது? மாணிக்கமாலே :-அகற்கென்ன? அவள் பொழுது போகாமையினுலே வல்
இருக்கக்கூடும். ஆஃஇருக்கட்டும். வ
க்திகே! எமது கலாவதி வதன த்தை புத்த நோக்கினேயே இரண்டு திங்களா யில்லாதிருந்த இன்பக் களே பீன்றைக்கிருக்கின்றது ! வாசந்திகை -ஆமாம் கலாவதியை நோக்கி அம்மா கலாவதி நீ யிப்பொழு தேதாவது பாடவேண்டும். முன்னுெரு ஞான்று 'யான் இன்புற் றிருப்புழி யென்னேப் பாடுமாறுகேள். மங்றைப்போ கொன்றுங் கேளாதே!” என்று சொல்லியிருக்கின்றன. அதனே ஞாபகஞ்செய்து கொள். (பாடுகின்றுள்.)
போகத்த ளாகின்ற போதுத்த டொ
என்னு
- : > * !. *ѣ * * தாகட்டு மென்றே கருத்த மேவிப்
{
- _roy
ඹ්ද් යි)
3 ெ2 ای به : نش بر هر ه" ಶ್ರೀ/ಶತಮ! @::: 'క్షి سؤسسة تتمة عكسi
பாகட்ட சொல்கோடு பாடாய்ம உங்காய் {145) கலாவதி:-ஆகட்டும். 虑 த டாடுகின்றேன். (பாடுகின்ருள்)
() இராகம் - கமாஸ், தாளம் ரூபகம்.
பல்லவி. இவ்வபக்தவகத்தியல்பை யினிகிருந்துகாண்கினுே.
அநபல்லவி. கல்வி கன்கு தசவு மாங்கே நல்ல மஞ்ஞை பாடு மீங்கே (இல்)
சரனங்கள்.
3. ٹا --۔ 3:ہم : - - - .»... به معر மலேய கின்று மனகி றைத்து தருகர்வீசக்
குலேயாபுலு மலர்மாவினிற் கூவுக் கோகிலம் (இவ்)
பாட்டு. 144. இதனைச் சம்மதம்' என்பர் வட நாலார். இப்பெய னிதன்கண்ணும்
வருதல் காண்க.
பாட்டு, 145. போது’மலாயின் ஆகின்ற என்பதனைப் பொன்ளுேடுங்கட்டுக; காலமாயின் கோே கூட்டிக்கொள்க, மாகட்டம்=மகாகஷ்டம்=
மிக்கதுன்பம்.
