பக்கம்:கலைக்களஞ்சியம் 1.pdf/266

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது

அலெர்ஜிக்

224

அலெர்ஜிக் அடித்தோலழற்சி

பொருள் இதுவாயிருக்கலாம் என்று ஊகிப்பர். அந்தப் பொருளை நீக்குவதால் நோயாளி நலம்பெற்றால், அப்பொருள் தான் காரணம் என்பது உறுதியாகும். இந்த முறை பயன்படாவிட்டால் வேறு முறைகளைக் கையாளுவர். கையிலோ முதுகிலோ இலேசாகக் கீறி, ஐயுறும் பொருளில் அணு அளவு வைத்துச் சில மணி நேரம் சென்றபின் கீறிய இடங்களைப் பார்த்தால், வைத்த இடம் சிவந்து பருத்துத் தினவுடன் காணப்படுமாயின் அப்பொருளே காரணம் என்று உறுதிகொள்வர். தூசி, இறகுகள், மகரந்தம், உணவுகள் போன்றவற்றை விரைவில் பரிசோதிப்பதற்கு இது பயன் தரும் முறையாகும். இதுபோலவே ஐயுறும்பொருளைக் கையில் பற்றுமாதிரி போட்டுக் கட்டி வைத்தும் பரிசோதிப்பதுண்டு. சில பொருள்களை ஊசி குத்தியும் சோதனை செய்யலாம். ஆயினும், எல்லா உணவுப்பொருள்களைக் கொண்டும் இவ்வாறு சோதனை செய்ய இயலாது. அதனால் உணவை உண்ணச் செய்து, நாடித்துடிப்பு வேகம், வெண் இரத்த அணுக்கள் தொகை முதலியவற்றை ஆராய்வர். உணவு அலெர்ஜிகள் பெரும்பாலும் புரதப் பொருள்களாலேயே உண்டாவன; மரப்பண்டப் பொருள்களால் உண்டாவது அரிது.

சிகிச்சை: எது ஒத்துக்கொள்ளவில்லையோ அதை அறவே நீக்கிவிடவேண்டும். ஆனால் சில பொருள்களை அறவே நீக்க இயலாது. அத்தகைய வேளைகளில் ஒத்துக் கொள்ளாத பொருளை முதலில் சிறிய அளவில் ஊசி குத்தியும், பிறகு சிறிது சிறிதாக அளவைக் கூட்டி ஊசி குத்தியும் அலெர்ஜி உண்டாகாமல் தடுக்கவேண்டும்.

சில வேளைகளில் ஒத்துக்கொள்ளாத உணவை நோயாளி பல மாதங்கள் உண்ணாதிருந்துவிட்டுப் பிறகு மிகச் சிறிய அளவில் உண்ணத் தொடங்கிச் சிறிது சிறிதாகக் கூட்டிக்கொண்டு வந்தால் அப்பொருள் ஒத்துக் கொள்ளும் நிலைமை வந்துவிடும்.

பொதுவாக உடல் நலம் குன்றாமல் இருந்தால் அலெர்ஜித் தொல்லைகள் உண்டாகா. சிலர் விட்டமின் சீ, விட்டமின் டீ சேர்த்துக் கொள்வதாலும் அலெர்ஜியின் கடுமையைக் குறைத்துக்கொள்ளலாம்.

ஒரு பொருளைப் பயன்படுத்துவதால் அலெர்ஜி தோன்றும் கால அளவு ஆளுக்கு ஆள் வேறுபடும். அது ஒரே ஆளுக்குக்கூட அலெர்ஜி உண்டாக்கும் பொருளின் தன்மை, அதைப் பயன்படுத்தும் அளவு, அலெர்ஜி உண்டாவதற்கேற்ற உடல் நிலை ஆகியவற்றைப் பொறுத்திருக்கும். சிலர்க்கு அலெர்ஜிக் குணம் தாயின் கருப்பையில் இருக்கும்போது தாய் உண்ட உணவுகளின் காரணமாக நஞ்சுக்கொடி வாயிலாக உண்டாகலாம். சிலர்க்குப் பாரம்பரியமாக அலெர்ஜிக் குணம் உண்டாகலாம். ஆனால் அப்படி உண்டாவது அலெர்ஜிக் குணமேயன்றி அதனால் ஏற்படும் குறிப்பிட்ட எந்த நோயுமன்று.

பொதுவாக மக்களுள் பத்தில் ஒருவருக்கு அலெர்ஜிக் குணம் இருப்பதாக ஓர் அறிஞர் கணக்கிட்டிருக்கிறார். ஆயினும் நோய் அலெர்ஜியாகத்தான் இருக்கும் என்ற ஊகம் சரியோ இல்லையோ, அதற்கான சிகிச்சை செய்வதுடன் நோயின் வேறு காரணங்களையும் ஆராய்ந்து அவற்றிற்குத் தக்க சிகிச்சை செய்தலும் இன்றியமையாததாகும்.

அலெர்ஜிக் அடித்தோலழற்சி (Allergic Dermatitis) இது சிறு பிள்ளைகளிலிருந்து மிகவும் வயதானவர்கள் வரையிலும் காணப்படும். சில பொருள்கள் சிலருக்கு ஒத்துக் கொள்வதில்லை (பார்க்க : அலெர்ஜி). உடம்பில் ஏதாவது ஒரு பாகத்தில் சிறு காயம் ஏற்பட்டவுடன் அது ஆறாமல் மீண்டும் மீண்டும் புண்ணாகக் கிளைத்துக்கொண்டே இருக்கும். இப்படிப் புண்ணாக ஆனபிறகு மிக எளிதில் உடம்பின் பல பாகங்களில் இந் நோய் ஏற்படக் காரணமாகிறது. இந்த நோய் கழுத்தின் பிடரிப் பாகத்திலும், கீல்களிலும், முன்னங்கைக் குழியிலும், முழங்காலின் பின்புறத்திலுள்ள குழியிலும், பாதங்களின் மேல்பாகங்களிலும் காணப்படும். நோய் முதலில் காணும்பொழுது நமைச்சல் அதிகமாக இருக்கும். நமைச்சல் ஏற்பட்டவுடன் அதிலிருந்து தண்ணீர்போன்ற கசிவு வெளிப்படும். சிறு குழந்தைகளுக்கு உடம்பு முழுவதுமே இம்மாதிரி ஆகலாம். கசிவது நின்றபின் தோல் காய்ந்து, கைகளையும் கால்களையும் மடக்க முடியாமல் தொல்லையாக இருக்கும். அந்தச் சமயத்தில் தோலைப் பார்த்தால் காயம் வந்து ஆறுவதற்கு முன் சிவந்து இருப்பதுபோலிருக்கும். பின்பு செதில் செதிலாகக் காணப்படும். அதன் பிறகு தகுந்த சிகிச்சை செய்தாலும் அல்லது தானாகவும் அடியில் ஆறி, இந்தச் செதில் போலிருக்கும் பொருக்கு விழுந்துவிடும். சில சமயங்களில் நோய் அறவே குணமாகாமல் ஏதாவது ஒரு பக்கத்தில் நிலையாக நின்று விடலாம்.

நோய்க்கூறு : முக்கியமாகக் கவனிக்க வேண்டிய விஷயங்களாவன : நோய் உடம்பின் மடக்கும் பாகங்களில் இருக்கும். நோய் வெகுநாள்பட்டதாக இருக்கும். நமைச்சல் அதிகமாக இருக்கும். தோலிலே காணப்படும் செதில்களைச் சோதித்துப் பார்த்தால் அதில் நுண்ணுயிர் ஒன்றும் இராது. மேலும் இந்த நோயுள்ளவருடைய தாய் அல்லது தந்தைக்கு இந்த நோயோ அல்லது காசமோ, அர்ட்டிக்கேரியா அம்மையோ இருந்திருக்கலாம். சிகிச்சை செய்வதற்கு முன் நோய் எக்காரணத்தினால் ஏற்பட்டதென்று கண்டுபிடிக்க வேண்டும். இது சற்றுக் கடினமானது. ஏனெனில் சில சமயங்களில் தோட்டங்களில் இருக்கும் செடிகளினால் கூட இந்த நோய் ஏற்படலாம். அல்லது சில சாயங்களினாலும், பெண்கள் தடவிக்கொள்ளும் முகப்பொடியினாலும் ஏற்படலாம். சிறு பிள்ளைகளுக்குத் தாய்ப்பால் ஒத்துக் கொள்ளாதது முக்கியமான காரணம். சற்று வயதான பிறகு முட்டை, மீன், இறால், பாகற்காய் இவைகள் ஒத்துக்கொள்ளாமை காரணமாக இருக்கின்றது. எதனால் ஏற்படுகிறதோ அதை விலக்கி விட்டால் நோய் தானாகவே குணமாகும். இருந்தாலும் நோய் குணமாகும் வரை உணவில் மீன், இறால், நல்லெண்ணெய், கடுகு, பாகற்காய், வெண்காயம், வெள்ளைப்பூண்டு முதலியவற்றைத் தள்ளி வைப்பது நல்லது. நோய் மிகவும் கடுமையாக இருக்கும்பொழுது வெறும் பழச்சாறும், பாலும் மட்டும் சாப்பிட்டு வந்தால் நோய் விரைவில் குணம் அடையும். பிறகு ஒவ்வோர் உணவாகக் கூட்டி வரவேண்டும். அதாவது முதல் 4, 5 நாட்களுக்கு ஆரஞ்சுப் பழச் சாறும், பாலும் மட்டும் சாப்பிடுவது. இப்படிச் சாப்பிட்டு, நோய் அதிகமாகா விட்டால் தக்காளிப்பழம் சேர்த்துக்கொள்ளலாம். இன்னும் 4, 5 நாட்கள் கழிந்த பிறகு சோறும் உண்ணலாம். பிறகு ஆப்பிள் பழம் உண்ணலாம். இப்படி 5, 6 நாளைக்கு ஒரு முறை ஒவ்வோர் உணவுப் பொருளாகக் கூட்ட வேண்டும். எப்பொழுதாவது நோய் அதிகப்படுமானால் கடைசியாகச் சேர்த்துக் கொண்ட உணவினால் என்று தீர்மானித்து அதை நீக்கிவிட வேண்டும். நோய் கடுமையாக இருக்கும்பொழுது தோலுக்குத் துன்பங் கொடுக்காத லோஷனைத் தடவிப் பிறகு சிறிது குணம் கண்ட பிறகு களிம்பு தடவ வேண்டும். ரெ. சு.