பக்கம்:காதல் ஜோதி, அண்ணாதுரை.pdf/11

11

பொ:— இதுக்கு நீங்க போகவேணுமா சாமி? சொல்லி அனுப்பினா, காமாட்சி கடை பையன் எடுத்துக்கிட்டுவாரான்...சாமி...போங்க வூட்டுக்கு...காயம் நான் வாங்கி கிட்டு வந்து வீட்டண்டை கொடுக்கறேன்...

ச:— தங்கமான மனுஷன்... உன்னைப் போயி, விஷயம் புரியாதவா, போக்கிரி, சாக்கிரின்னு, பேசறா—(வேட்டி முடிப்பிலிருந்து சில்லரை எடுத்து நீட்டியபடி) இந்தா பொன்னா...!

பொ:— பணமா, சாமி! வேண்டாம். இருக்கட்டும் உங்களிடமே.. செட்டியைக் கேட்டாக் கொடுக்கறான்...பொன்னன் கேட்டுக் கொடுக்காமலிருக்க, காமாட்சி என்ன மடயனா...போங்க வீட்டுக்கு...நான் வாங்கிகிட்டு வர்ரேன்... ஒரு பலமா கேட்டிங்க...

ச:— எந்த மூலைக்குப் போதும்டா பொன்னா, ஒரு பலம்! ஓரு ஐஞ்சி பலம் வேணும்டா.

பொ:— சரி, போங்க, எடுத்துக்கிட்டு வர்ரேன்...

(பொன்னன் போகிறான், கடைவீதி நோக்கி)

(பொன்னன் அடக்க ஒடுக்கமாகவும் அன்பாகவும் பேசக் கண்டு, சம்பந்தம் ஆச்சரியமடைந்து நிற்கிறான். ஐயர் அவனைக் கண்டு...)

ச:— நீ யார்டாப்பா. என்ன மூட்டை?

சம்:— சோளமுங்க..

ச:— சோளமா...சோளம் சத்தான ஆகாரம்னு சொல்றா... அதுதான் சாப்பாட்டுக்கோ, உனக்கு...

சம்:— அதுதானுங்களே கிடைக்குது...அதுவே, காலா காலத்திலே கிடைச்சாப் போதும்னு இருக்குதுங்க...

ச:— ஏண்டாப்பா. ஆயாசமாப் பேசறே... சோளம்னா மட்டமானதுன்னு எண்ணிண்டயா.. பைத்யக்காரா, அரி-