பக்கம்:காதல் ஜோதி, அண்ணாதுரை.pdf/25

25

ச:— என் தலையிலே ஒரே அடியாப் பாராங்கல்லைத் தூக்கிப் போடறான்...

கி:— நாலு நாளா நீ நல்ல பேச்சுச் சொல்லலியா...?

ச:— என்னாலே ஆனமட்டும் சொல்லியாச்சு...

கி:— எதிர்த்துப் பேசறானா?

ச:— இல்லையே..... என் கையைக் காலைப் பிடிச்சுகிட்டு கெஞ்சி கெஞ்சித்தான் பேசறான்...... பயப்படாதே அப்பா! ஒரு ஆபத்தும் வாரதுன்னு சொல்றான்.

கி:— பட்டாளத்துக்குப் போய் வந்தவனாச்சே படபடப்பா இருப்பானோன்னு பார்த்தேன்...

ச:— அது இல்லிங்க.. அவன்மேலே சொல்றதிலே என்ன பிரயோசனம். எல்லாம் என் எழுத்து.

(கண்ணைத் துடைக்க)

கி:— ஏண்டாப்பா கலங்கறே! அழாதே... அழாதே...

ச:— விவரம் தெரியாமப் பேசறான். எப்படி ஏற்பட்டதோ அந்தச் சனியன் பிடிச்ச சினேகிதம்—என் உயிருக்கு எமனா வந்து நிற்குது...

கி:— ஆமாம்டா, அந்தப் பெண்ணுக்கும் இவனுக்கும் எப்படிச் சினேகிதம் உண்டாச்சாம்.

ச:— அந்தக் கர்மத்தை எப்படி. நான் கேட்டுத் தெரிஞ்சிக்கிறது

கி:— பக்குவமாப் பேசித் தெரிஞ்சுக்க வேணும்டா...

ச:— கேட்டேன்—அந்தப் பொண்ணு—டாக்டராம்—இவன் சென்னைப் பட்டணத்திலே அவளைச் சந்திச்சானாம். காதலாயிட்டதாம்.

கி:— பாரேண்டா வேடிக்கையை! பார்த்ததும் காதலாமா? அது என்ன காதலாம் காதலு!

கா.ஜோ.—2