இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
காவியப் பாவை ஆற்றங்கரைக் காதலி ஆற்றங் கரையினிலே - ஒரு நாள் ஆடி அமர்ந்திருந்தேன் நாற்ற மலர்வீச நடந்து நங்கை ஒருத்திவந்தாள் கூற்று நிகர்கண்ணுல் - என்னையே கெ ல்வது போல் நடந்தாள் காற்றெனப் பின்தொடர்ந்தேன் - மெல்லிய கைம்மலர் பற்றிவிட்டேன் சட்டென நின்று விட்ட ள் - மார் பில் சாய்த்துக்கொண் டங்குநின்றேன் விட்டு விடும் என்ருள் - உயிரை - விட்டிட நான் விரும்பேன் கட்டிய பெண் போல - என்பால் காதல் .ொழிசொன்னிர் மட்டிலா அ ைபுகொண்_ால் - மனத்தை மாற்ற லரிதென் ருள் மந்தி மில்லாமல் - ஒது. மறையவர் இல்லாமல் சந்தன மில்லாமல் - தாலிச் சரடுமே இல்லாமல் அந்த இடம் மனந்தோம் - சான்றும் அகமன்றி வேறில்லே தொந்திர வில்லாமல் - நாங்கள் துணைவர்களாகி விட்டோம் 75
