பாயிரம் 39 புருடந் நிருணய மென்றுயர் பொற்கோபு ரமிட்டுப் புலமிக் கவிர்கீதைப் பொருடொக வுய்த் தொளிர்தீபம் இருமைப் பிணியார் நெஞ்சிரு ளேகித் தொழவேற்றும் யமுனைந் துறைவனை யல்லதியாரைத் தொழுவேனே. கீதைநூற்பொருள் தத்தங் கருமந் தலைநின் றறிவெய்திச் சித்த நிராசை திகழேக - பத்திக்கே நண்ணும் பரப்பிரமம் நாரணனென் றோதுவதே புண்ணியநற் கீதைப் பொருள். (1) = முன்னாறியற் பொருள் துன்னிய நல் யோகத்தாற் றுயவுயிர் தான்றன்னை மன்னி யதுபவிக்கும் வாழ்வுதவு - நன்ஞான யோக மொடுகன்ம யோக நிட்டை யோதுவன ஏகம் முதலா றியல். *(2, இடையாறியற் பொருள். பரதத் துவத்தின் படியுள்ள வாறு . விரவியதுபவித்தல் வேண்டிக் - கரவில் திடஞான கன்மமுண்டு செய்பத்தி யோக நடுவான வாறோது நன்கு (3) பின்னாறியற் பொருள் பகடி யுயிர்கள் பகடிவினை தெய்வ மிகுமற் றிவற்றின் விவேகம் - தகுகன்ம
- o ஞானபத்தி யாதி நவின்றமுன்னுக் கெஞ்சியன ஈனுரைத்த பின்னா றியல், (4)
இதன்பின் அத்தியாயப் பொருளை அவ்வவ் அத்தியாத்தின் ரெ. தியில் காண்க -- ് -
