79
சாந்தியின் சிகரம்
செய்தாள் என்றால் மிகையாகாது. தனது சினேகிதைகள், உறவினர்கள் எல்லோருக்கும் அழைப்புகள் அனுப்பி வரவழைத்தாள்.
மாலை 4 மணிக்கு ஸ்ரீதரன் உள்பட பலரும் வருவதாக செய்தி முன்பே தெரிந்திருந்ததால், நான்கு மணியை எதிர் பார்த்திருந்தார்கள். உண்மையில் உஷா தேவியின் அழகை வர்ணிக்கவே முடியாது. அத்புதமான வசீகரமும், தனித்த ஒரு கவர்ச்சியும் கொண்டு, ஜகஜ்ஜோதியாய் ப்ரகாசிப்பதைக் கண்டால், எத்தகைய இளம் வாலிபர்கள் மனமும் சற்று கலங்கத்தான் செய்யும் என்றால் மிகையாகாது. அதிலும், இன்று பரத்யேகமாய் செய்து கொண்டுள்ள செயற்கை யலங்காரத்தின் சிறப்பால், கந்தர்வ கன்னியோ, தேவ மாதோ, வன மோகினியோ என்ற ப்ரமிப்புடன்தான் காட்சியளித்தாள்.
கெடுவான் கேடு நினைப்பான்… காமாலைக்காரன் கண்ணுக்கு எல்லாம் மஞ்சளாகத்தான் தோன்றும்… குற்றமுள்ள நெஞ்சு குருகுரு என்னும்… சந்தேக நெஞ்சமும், சளி பிடித்த மூக்கும் சும்மா இருக்காது… என்பது போன்ற பழமொழிகள் சும்மா பிறக்குமா… கட்டை ப்ரம்மசாரியான தன் அண்ணன், உஷாதேவியைப் பார்த்தால், ஒரு வேளை, அவன் மனமும் மாறி, அவளிடம் ப்ரேமை கொண்டு விட்டால், என்ன செய்வது என்கிற ஒரு குறும்புத்தனமான எண்ணம் தாமோதரனின் கள்ள மனத்தில் தோன்றியதால், தானும் கூடவே, அவர்களுடன் போக வேண்டுமென்று தீர்மானித்துத் தன்னை ப்ரமாதமாய் அலங்கரித்துக் கொண்டு கிளம்பினான்.
முதலில் அவன் வருவதாக எண்ணாததால், மற்றவர்கள் கிளம்பிய போது, தானும் வருவதாகக் கூடவே, முந்திக் கொண்டதைக் கண்டு, அவனுடைய சகோதரிகள் இருவரும் நகைத்தார்கள். மகா விவேகியான ஸ்ரீதரனுக்கு
