பக்கம்:சிறியா நங்கை-வரலாற்று நாடகக் காப்பியம்.pdf/123

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

— 11.5 — を誇 翰 Ko o o 以 த மகதைநதைக காறறுவான மகளே, நீ உன்தந்தைக் காற்றினாய் , ைைதை ங், }{:}o NN් לא மனமெல்லா தகப்பன்,நான் அவைமுந்தி வைக்க வில்லை; தானே, அவைமுந்தி அமர்ந்தாய்; - நானேதான் தந்தையாய் நிமிர்ந்தேன். - - o • 蜴、臀G芬 ஊற்றினாய் : நங்கை : அப்ப rီ႕၏ေ ால் தாண்ட மாட்டேன்; அவர்சோன்ன விே தாண்டி, தப்பாகச் சொல்லு கின்ற தாழ்வெனுேம் வேலி தாண்டி ஒப்பாக அமர்ந்து விட்டேன்; ஓங்கியும் பேசி விட்டேன். தப்பேதும் செய்ய வில்லை : தந்தையும் வாழ்த்த வேண்Uம் , T மாவுக்குக் கலம்நுாறு விளைச்சல் அறுத்ததாய் மனந்தான் பூரிப்பில் மிதக்கிறேன்; மகிழ்நீதுன்னை வா'த்தி மதிக்கிறேன். பூவுல குன்னையே போற்றிடப் பல்லாண்டு பூக்கும் புகழுடன் வாழ்கவே! பொய்யா வளமெல்லாம் சூழ்கவே ! 龟 • . . 116 . . .