இருந்தாள். வாசு, ஆனயால் மாட்டியருந்த் சட்டையை எடு த்து மாட்டிக்கொண்டு ஜே.பபியர்ல? ருந்து சகரெட் ஒன்றை எடுத்துப் பற்றவைத்தான்். சற்றுமுன் அடங்கப் போன கோபம் காமு வுக்குச் ச?றக்கொண்டு வந்தது.
'அடே! இது ஒண்ணுதான்் உன்
குனத்துக்குக் குறைச்சலாக இருந்ததடா நான் பாட்டுக்குப் பேசக்கொண்டே இருக்கறேன்.
ந எங்கேயோ வெள்ளேயும் சள்
னையுமாக உடுத்தரிக்கொண்டு களம்புகருயே, உனக்கு என்னு டைய கஷ்டம் கொஞ்சமாவது
தொக’றதாடா தொகiறதான்்னு கேட்கறேன்...'
வாசு மாடுக்காக அம்மாவைப் - - - == .הר _*: # * † = == I_* T ர்த்துக்கொண்டே நனறுன. தாயும் மகனும ஒருவா மனததால
L # --- ■ "r":"", ஒடும் எனணுங் களை இன்ெ HI தி " அறிந்துவட முயனறு
கொண்டிருந்தார்கள்.
'இப்போ என்னைத் தடுக்காதே அம்மா...நான் முக்கரியமான காபமாக வெளியால் போக1 றேன். வந்து உன்ைேடு பேசபிக் கொள்கறேன். வருட்டென்று சகரெட் புகை காற்றல் வச வெளியே போய்வட்டான் அவன் வாசல்வாை வந்த காமு வெறlத்த நோக்குடன் அவன் தெருக்கோடி வரைச் செல்வதைப் பார்த்தபடி நன்றவிருந்தாள். தெருவல் வெயல் நெருப்பாய்த் தகர்த்தது. நெல்லை அள்ளப் போட்டால் பொாந்துவடும் போல் மண் சூடுபடித்துவட் டதுகூட அவளுடைய உசமேறய கால்களுக்கு உறைக்கவால்லை.
மங்கா தெருக்கோடி தரும்ப தோளில் புத்தகப் பையைத் தொங்கவட்டவாறு வ ந் து கொண்டிருந்தாள். அவள் அகு
கவில் வந்து தாயின் கனவைக்
38
கலைத்த பறகு காமு சுயஉணர்வு பெற்ருள்.
'அம்மா! சப் ஜட்ஜ் கோபால சாமரியன் வட்டிலே ஏதோ வேலை இருக்குன்னு சொன்னயே, போகலையா?" என்று அவள் நனேவூட்டியவுடன் காமு அஞ் சறைப் பெட்டியலiருந்து சல்ல றையை எடுத்துத் தலைப்பல் முடிந்தவாறு தெருவல் இறங்க? சயலடியை நோக்க நடந்தாள். மாம்பலத்தல் ஜட்ஜ் ഖ°l-ഓlஅடைந்தபோது அந்த வட்டு அம்மாள் அன்று காமுவைச் சா யாக வரவேற்கவில்லை.
'உன் பள்ளை வருவான் என்று காத்துக்கொண்டிருந்தார். நல்ல இடத்தல் ஒரு வேலை கால? இருந்ததாம். உ ன் னை யு ம் காைேம், உன் பள்ளையையும் கானே ம் என்ற தோா?னயல் பேச்சு நன்ாேமாக எழுந்தது.
காமு பதவில் பேசாமல் தன் வேலைகளில் முனை ந்தருந்தாள். அந்த அம்மாளுக்கு மேலும் ஆத் தாம் பற்றக்கொண்டு வந்தது.
‘என்ன காமு நான் பேசக் கொண்டேயருக்கறேன். நை வாயைத் தவிறக்கமாட்டேன் என் கருய். நான்தான்் கேட்கறேன். ந? இப்படி மங்குமங்கென்று ஒடி. யாடி உழைதது.ப L//T LLT ЭV அவன்தான்் எப்படி வேலைக்குப் போவான்? உன் பள்ளை கொஞ்ச
TT]/T+5537]] /T அமர்க்களப்படுத்து
கருன்? சகரெட் ஊதுகiறதும்
ா" n H க1 -
ஒடுக ற சயலால் ஏறுகிறதும்!
கஷ்டத்தை உணர்த்த வளர்க்க வேண்டாமா பள்ளையை? பள்ளை வளர்க்கருளாம் பள்ளை'
வாசு பொல்லாதவன். அயோக் கரியன். இருந்தாலும் அவனை நான் ஏசுவேன். இந்த அம்மாள்
யார் அவ ப்பற்றப் பேசுவ
தற்கு: மனம் இப்படி ஓயாமல்
