பொருமக்கொ ண்டு இருந்தது. அத்துடன் அவள் வண்டு தரும் பும்போது அவள் ஏறய அதே மான் வண்டியல் ஆண்கள் பெட்டி யால் வாகவும் தொத்தக்கொண்டு ஓடிவந்து ஏறன்ை உள்ளே உட்
காச இடம் இருந்தபோதலும் ஒாத்தலே நன்று வருவதல் பெருமைப்பட்டுக் கொள்வது போல மடுக்காக நன்ருன். அதையும் கண்பைக் கண்டுவட்
I_T£YT காமு.
சற்று முன்
கோபாலச ம1
யன் மனைவ1 எசாயதற் கு ம், ச நடந்து
கெ ாள்வத நிற்கும் சசரியாகத்தான்் இருந்தது.
இ கு வ கு ம் ஒ ன் ரு க .ே வ வந்து
பால்
ாய'லடி இறங்க1 - ே ச. 7 #. ாைகள தனது தனசியாக சயால் ந?லய த் த லா
(ருந்து ஒே T வட்டை நோக் கவிச் சென்றார் கள்.
வ* ட் டி னு ள் ஒனருகதுழைத
தார்கள்.
'வாக இங்கே வாடா இப்படி?
காமு உரத்த குரலால் மகனே
அழைத்தாள். i
'வாசு இனிமேல் த. நதான்
மாக நடந்துகொள்ள வேண்டு மப்பா ஒடுகற கூடாது. இங்கே உன் நலனுக் காக ஒருத்த அல்லும் வாழ்த்து என்பதை மறந்துவரிடாதேடா'
ருள்.
, அவளுக்குத் தோன்றவட்டது. அவனைத் தொட்டெழுப்ப முயன் ருள். 'வாசு என்று பெருங்குரலால் வரிவித்தவள் கண்னர்ேப் பெருக்கள் அவன் மேைத சாய்ந்தாள்.
ாயலவில் ஏறக்
பகலும் கொண்டிருக்கறேன்
அடுத்த நாளிலிருந்து வாக
வேலைக்குப் போக ஆரம்பத்து வட்டான்.
மாதம் ஒன்றும் கழிந்தது.
அன்று இரவு வாசு தன் ஆயர்மும் தங்கையரிடமும் நெடுநேரம் பேச1 மகழ்ந்தான்். பரிறகு வழக் கம்போல் வெளத் தாண்ணையல் படுத்துறங்கன்ை.
て காலையரில் மகன் எழுந்து குள
- H. * La -
முத்துவட்டுச் செல்ல வேண்டுமே - - எனபதறகாக
-- - - - _1 வழககத்துக்கு * o . o o . -- o மாருக முனன
தாகவே எழு ந்து வெந்நீர் த ய த் த காமு மகனை எழுப்பச் சென் முள. பாசததை நெஞ் சத் த ல்
தக்கக் குழை த்துக் கூப் பட்டாள் வாசு குரலும் கொடு க் க வ1 ல் ?லஅ ைச வு ம் காட்டவல்?ல. அவளு க் க ப் பகெைசன் ற து. .ெ ம து வ - க பதற்றத்தோடு அருகல் சென் வ"வாக்க முடியாத அச்சம்
மகன் தருந்தவட்டான்-சம் பாதக்கத் தொடங்கவட்டான்இன வறுமையவில்லை, வாட்ட மல்லை என்றெல்லாம் எண்ணிய தாய் மனம், பணமாய்க் கடந்த
மகனைக் கண்டு வெந்து நொந்கது.
39
