இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
52
அடிகளாசிரியர்
42. நான் என்ற சிறுவனும் பாப்பு என்கின்ற குழந்தையும்
(சிறுவன் கூற்று)
சுவை: அழுகை
1. நாயிக் குட்டியும் கண்ணுக் குட்டியும்
நடுத் தெருவிலே குதிச்சிது;
நானும் பாப்பும் சேர்ந்துக் கிட்டு
நகைச்சி மகிழ்ந்து பார்த்திட்டோம்.
2. பாயும் பசுவு நாயிக் குட்டியைப்
பாய்ந்து வந்து துரத்திச்சி;
பயந்தி டாமல் நாயிக் குட்டியும்
பாய்ந்து விலகிக் குரைச்சிச்சி
3. சிரிச்ச பாப்பு மிகவும் பயந்து
சீறிச் சீறி அழுதுச்சி;
எரிச்ச லுடனே தாயும் வந்து
என்னை அடிச்சித் திட்டிச்சி.
4. பார்த்தி டாமல் கேட்டி டாமல்
பாலர் தம்மை அடிப்பது,
பாவம்! பாவம்! இதனைப் போலப்
பழிப்பு வேறு இல்லையே.
