பக்கம்:செவ்வாழை, அண்ணாதுரை.pdf/61

62 பேய் ஓடிப் பேரச்சு திகில், யாவும் மறைந்துவிடவே, அவள், 'பழையபடி' சிரிப்புக் காரியானாள். செங்கோடன், பூசாரி பொன்னனுடைய மந்திரபலத்தாலே, தன் பெண்ணைப் பிடித்துக் கொண் டிருந்த மாமரத்துப் பிசாசு விலகிவிட்டது என்றே நம்பி னான் - அதையே கிராமம் பூராவும் கூறினான். அவன் அறி வானா. பாவம், இவ்வளவு அலைச்சலும், ஆலமரத்துப் பிசாசின் வேலை என்பதை!