இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
27
குமாரி: அப்போது தலைவலி என்று என்னிடம் சொன்னாயே!
செந்: வேறு என்ன சொல்வது தேவி!
குமாரி: (அவளைக் கிள்ளி) என்னை ஏய்த்து விட்டா போயிருந்தாய்! சரி—இரு இரு—நான் போகப்போகிறேன் விழாக் காட்சிகளைக் காண—அப்போது இங்கேயே நீ இருக்க வேண்டும்.
செந்: தனியாகவா?
குமாரி: தனியாகத்தான்! ஏன்? ஏனடி செந்தாமரை? வளை அணிந்த கரமாயிற்றே என்கிறாயா?
செந்: நான் சொல்வேனா...தேவி– அந்தக் கரம் வாள் ஏந்தி வீரத்தை விளக்கியதைக் கண்டவள் அல்லவா நான். (சோகமாக) தேவி இப்போதே புறப்படுவதாகத் தீர்மானமோ—.
குமாரி: (எழுந்து) ஆமாமடி, ஆமாம். இப்போதே தான். ஆனால் இப்படி அல்ல.
(புன் சிரிப்புடன் உள்ளே செல்கிறாள். செந்தாமரை, குமாரி உள்ளே செல்வதைப் பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிறாள்)
(சோலை நாட்டுக் கலைவிழா, மதிவாணன், வாலிபன் ஒருவனிடம் பேசுதல்)
மதிவாணன்: அழகான ஓவியம். தீட்டியவர் திறமைசாலி.
