எங்கிட்டே இருந்து உனக்கு இத்தினிப் பொகையிலே கூடக் கிடைக்காது, முட்டாள் பயலே !" என்று; ஐ.: அசைக்காமல் பதில் சொன்னுன் செர்யோஸ்கா,
" நான் ஊருக்குப் போறேன், யாகோவ் " என்று உணர்ச்சி பூர்வமாகப் பேசினுன், வாவிலி; அவன் விரல்கள் மணலில் கோடுகள் கிழித்துக்கொண்டிருந்தன.
- அப்படியா ? என்து தன் தந்தையைப் பார்த்து அறியாத பாவனையில் கேட்டான் யாகேசன்,
- நீ என்ன ?. நீ இங்கேயே தங்கப்பேரறியா ??
- ஆமா, தங்கிடப் போறேன்.ஊரிலே கம்ம ரேண்டு பேருக்குப் போதுமான வேலை இல்லே "
- சரி.நான் ஒண்னும் சொல்லலே. உன் இன் போலச் செய்யி. நீ இன்னம் சின்ஜாக் குழந்தை ஒண்ணு மட்டும் ஞாபகம் வச்சிக்கோ-என் உடம்பு, இன்:ம் சொம்ப காளைக்குத் தாங்கப் போறதில்லை.ஒருவேளே இான் உசுரோடிருக்கலாம்.ஆணு, வேலே எதுவும் செய்க், சிக்கி இருக்குமோ, இல்லையோ - எனக்கும் அதுவும் கி மில்லே.நிலத்திலே வேலை செய்யும் பழக்க:ே விட்டு: போச்சி..அதனூலே ஒண்னு மறந்து.ாதே- இரில்ே உனக்கு'அம்மா"ன்னு ஒருத்தி இருக்கா.அதை மறக்திரஈதேசீ”
அவனுக்கு பேசுவதற்கே சங்கடமாயிருந்திருக்க வேண் டும்; வார்த்தைகள் பல்லோடு ஒட்டிச் சிக்கி வருவதிை: போலிருந்தன. அவன் தன் தாடியைத் தட்டிக் கொடுக்குக் போது, அவன் கை கடுங்கியது.
மால்வா அவனை வெறித்துப் பார்த்தாள்; செர்கோஷ்கா ஒரு கண்ணைச் சுழித்து மூடி, மறு கண்ணே அகலத் திறந்து யாகோவின் முகத்தைக் கூர்ந்து பார்த்தான், இசகோவின் னேசில் மகிழ்ச்சி குமிழிட்டது; என்ருலும் அதை வெளிக் காட்டப் பயந்து, தன் பாதங்களேயே கூர்ந்து பார்த்தவாறு மெளனமாக உட்கார்த்திருக்தான். > ...>
' அதனுலே, உன் தாயை மறந்துடாதே-தோன் அவர் ளுக்கு ஒத்தைக்கு ஒரு மகன்! அதை ஞாபகம் வச்சக்
கோ ? என்ருன் வாவிலி.
翼级芷
