* அதை நீ எனக்குச் சொல்ல வேண்டியூதில்லே எனக் குத் தெரியும் " என்று குன்றிக் குறுகிச் சொன்னன் ஐ:கேரில்.
" ரோம்ப சரி. உனக்குத் தெரியறதினலே ” என்று அவன் தந்தை ஆரம்பித்தான், அவன் யாகோவை நம்பிக்கை ஆற்றுப் பார்த்தான். பிறகு, "நான் சொல்றதெல்லாம் இது ஒண்ணுதான்-அவளை மறந்திராதே!” என்ருன்.
வாஜிலி ஆழ்ந்த பெருமூச்சு விட்டான். சிறிது நேரம் அவர்கள் கால்வருமே மெளனமாயிருந்தனர். பிறகு மால்வா தான் .ேசினுள்:
- சீக்கிரம் மணி அடிச்சிரும்!”
- சரி. நான் போகிறேன் சீ" என்று சொல்லிவிட்டு ஈழத்தான் வாளினி. மற்ற மூவரும் அவனுேடு எழுந்திருக் தினர்.
" போய் வருகிறேன், செர்ஜி 1.கீ எப்போதாவது ஒல்கா 8 திக்கரைக்கு வந்தால், என்னைப் பார்த்துட்டுப் டோவேன்ஜ கம்புறேன். விலாசம் இதுதான் விம்பில்ஸ் ஆஜெட், 18ாஜ்லோ கிராமம், கிக்கோலா லேக்கோவ் ஸ்க்
- சோம்ப சரி” என்று செர்யோஸ்கா சொன்னூன். செக்டர்ட்டை மயிர் கிறைந்த தன் முரட்டுக் கையால், வாஸிலியின் கையை இறுகப்பற்றிக் குலுக்கினுன், வாஸிலி பின் துக்கம் தோய்ந்த முகத்தைப் பார்த்து லேசாக புன் ஐசகை புரிந்தான்.
" லேக்கோவா நீக்கோல்ஸ்கயா கொஞ்சம் பெரிய இடம் தான்.அதைப்பத்தி நாட்டில் எல்லோருக்கும் தெரியும். அதிலிருந்து காலு வெர்ஸ்ட் தூரத்திலே தான் காங்க குடியிருக்கோம் ? என்று விளக்கினன் வாளிலி.
- சரி சரி. ரொம்ப சரி.அந்தப் பக்கமா வந்தா நிச் சயம் வருகிறேன்." М
- போய் வருகிறேன்.”
, i.
103.
