* எனக்குத் தெரியாது.என்னமோ அப்படி ? அவள் தன் தோள்களைச் சிலுப்பிக் கொண்டு சிரித் தாள்.
- ரொம்: கல்ல காரியம் பண்ணினே ! ஸ்ஹறி !’ என்று கோபக் குரவில் கண்டித்தான் அவன்.
அவள் மெளனமாயிருந்தாள். * நீ என் மகனைக் கெடுக்கத்தான் போறே கெடுத் துக் குட்டிச்சுவராக்கத்தான் போறே ஹஇம்! நீ ஒரு :FAக்காரி, மாயக்காரி ! உனக்குக் கடவுளைப் பத்திக்கூட, கெஞ்சிலே பயம் இல்லே வெட்கம், மானம் எதுவுமே இல்லே ? நீ என்னதான் செய்யமாட்டே?”
- நான் என்னதான் செய்யனும்?' என்று திருப்பிக் கேட்டாள் மால்வா. அந்தக் குரலில் ஆர்வம் இருந்ததா, அல்லது கலக்கம் இருந்ததா என்று தெளிவுபடுத்திச் சோல்லுவது கடினமான காரியம்.
- என்ன செய்யனுமா ? நீயா ?’ என்று சொன்னன் இாளிலி. அவன் உள்ளத்தில் அவள்மீது கோபாவேசம் பொங்கிக்கொண்டிருந்தது.
அவளே மின்சார அடிக்கவேண்டும், அவளைத் தன் டியில் பிடித்துத் தள்ளவேண்டும், தள்ளி, அக்த மண லில் போட்டு அவளே மிதிக்க வேண்டும், அவள் மார் சிலும் முகத்திலும் தன் கனத்த பூட்சுகளால் உதைத்து *சுக்க வேண்டும் என்று அவள் ஆத்திரப்பட்டான். அவன் தன் முஷ்டியை இறுகப் பிடித்துக்கொண்டு, சுற்றும்முற் தும் டார்த்தான்.
பீப்பாய் வரிசையின் பக்கம் யாகோவும், செர்யோஸ்கா ஷம் தன்னேயே பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை வாஸிலி கண் FFir ۰ s - سا
" போ, டோ தூர ! உன்னை கான் கொறுக்கித் தள் ஓரிட் போடுவேன். உன்னை."
அலன் அந்த வசை மொழியை அவள் முகத்துக்கு, ஈேராகவே சொன்ஞன். ஆலுன் கண்கள் 1. த்தம் பாய்ந்.
106
