பக்கம்:தமிழ்ப் பழமொழிகள் 4.pdf/138

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.

136

தமிழ்ப் பழமொழிகள்


வாயில் மண் போடுவான்.

வாயில் மண் விழுந்தது.

வாயில் மணப்பால்; மண்மறை இல்லை.

வசயில் வந்தது வாசுதேவா!

வாயில் வந்ததை வறுத்துக் கொறிக்கிறது. 19985


வாயில் விரலை வைத்தால் வடிக்கத் தெரியாது.

வாயினால் இல்லை என்பதைக் கையினால் இல்லை என்பது நலம்.

வாயும் கையும் சண்டை இடும்.

வாயும் புல்லும் போல அலைகிறான்.

வாயும் புல்லுமாய் அலைகிறது. 19990


வாயும் மொக்கும்; கையும் மொக்கும்.

வாயு வேகம், மனோ வேகம்.

(கதி.)

வாயைக் கட்டி வயிற்றைக் கட்டிச் சேர்க்கிறான்.

வாயைக் காத்தால் தாயைக் காக்கலாம்.

வாயைக் கெடுத்த தெய்வம் மதியைக் கொடுக்கும், 19995

(கையைக் கொடுக்கும்.)


வாயைத் திறக்காதே; கையால் செய்து காட்டு.

வாயைத் திறந்தால் நாடு எங்கும் அசையும்.

வாயைப் பார்க்கச் சேவை செய்கிறவனைப் போல.

வாயைப் பார்த்து ஆளை ஏய்த்தேன்.

வாயைப் பெருக்கி வயிற்றெரிச்சல் கொட்டாதே. 20000


வாயைப் பெருக்கினாள் வாயாடி மாமியார்.

(வாயசாலி.)

வாயை மூடித் தலையை வெட்டுகிறது.

வார்த்தை இருந்து போம்; வழி தூர்ந்து போம்.

வார்த்தைக்குத் தரித்திரமா?

(தரித்திரம் இல்லை.)

வார்த்தைக்கு வார்த்தை சிங்காரம். 20005


வார்த்தைக்கு விலை உண்டானால் மொளனத்துக்கு அதிக விலை.

வார்த்தை காற்று.

வார்த்தை படித்த நாய் வேட்டைக்கு உதவாது.

வார்த்தை வார்த்தையை இழுக்கும்; வடுமாங்காய் சோற்றை இழுக்கும்.

(வார்த்தையை அழைக்கும்.)

வாராத இடத்தில் வார்ககட்டையைச் சார்த்து. 20010