70 தமிழ் நாவலர் சரிதை குறிப்பு: பொய்யாமொழியார் கண்டியூரில் தமக்குண்டான பொய்ப்பழி காலக்கழிவால் நீங்குமென்று கருதிப் பாண்டி நாட்டிற்குச் சென்று, அங்கே கஞ்சாக்கடரில் வாழ்ந்த வாணன் என்பாலுடைய நட்புப்பெற்று அவன்மேல் தஞ்சைவாணன் கோவையைப் பாடிச் சிறப்பிக்க, அவனும் அவர்க்கு வேண்டும் கலம் பலவும் செய்தாலுக, இதற்குள் சில யாண்டுகள் கழிந்தன. பின்பு அவர் பாண்டிகாட்டை விட்டுக் கண்டியூர் வந்து சேர்க் கார். சின்னுளில் சிகக்கன் உயிர் துறதோன். அவனுடலே ஈமத்தின் எரிக்கும்போது உடனிருந்து கண்ட பொய்யாமொழி யார் அ:ைன் பிரிவாற்று, ப் இப் பாட்டைப் பாடிவிட்டுத் தாமும் அவ்வெ.ரியில் வீழ்ந்து உயிர்விட்டார். அன்று - அறியாது அவன் படுத்துறங்கும் கட்டிவில் காம் படுத்துறங்கின. அன்று. செல்:க்கிட - சிறிது ஒதுங்கி எனக்கும் கிறிது இடமுண்டாகப் படு, i னக்க பூண் மடவார் மார்பன் - பெருமை விளங்கும் 4.க. மணித்த மகளிர் தழுவும் மார்பையுடையவன். Í 3. கம்பர் - வேண்பா மோட்டெருமை வா விபுக முட்டுவரால் கன்றென்று வீட்டளவும் பால்சொரியும் வெண்ணேயே-காட்டில் அடையா நெடுங்க கவு மஞ்சலென்ற சொல்லும் உடையான் சராாம லுனர். - 8+. இது கம்பர் தெய்வ வாத்தினுற் கவிசொல்லிய நாளித் பாடியது. குறிப்பு : நெடுநாள் கவிபாடும் திறன் இன்றியிருந்த கம்பர் தெய்வவத்தினுல் கவிபாடும் கிறம் பெற்றபோது வெண்ணெய் கல்இார்ச் சடையப்பனச் சிறப்பித்து இப் பாட்டைப் t- 7ե-3, ரென்பர். மோட்டெருமை - பெரிய எருமை. வாவி - ர்ேகிலே. கன்றென்று - தன் கன்றென நினைந்து கனப்படி இராமாயணத்
