472 லி. கோ. சூரியகாராயண சாஸ்திசியாரியற்நிய [இரண்டாம்
குப்பதும், தன்சகதசன் 'வேட்டைக்காரர்களினின் றுக். தப்பித்திரிவதம் யான்ளைம்? ஆழ்த்த கிளைமின் 1] ஈறுபரன்மை தத்தமது அதிவினலும் பெரும்பான்னை இயத்கையினாுமச மென்பது வெளிப்படும். அம், ஆவை தத்தம் அறிலினாற் கரச்துறைவதை யறிவேம்; மற்று இயற்கையினாற் பிழைத் அத் இரியு மென் தீர: அம்தென்னை?'" என்பிரேல்:டபுலிகள் சம்முடலின் மஞ்சள் வரிகளும் அருகிறக் சீற்றுக்களு மிருப்பதிஷத் போத்த பயன்தர னென்னை? அவை ஐங்வெளர்ச்கது கோரைப்புற்பையில் நித்குமாயின், ஈம் கண்ணிற்கு அப்புலிகளினிருப்பிட.ம் எளிஇற் புலப்படமாட்டாத. எனெ னிற் கோரைப்புல், கூறக்கற் புதர் ஆமே இவற்றின் நிறமும் புலியின் நிதமும் ஏறக்குறையப் பார்வையிலுக்கு ஓன்ுயிருத்தல்பற்தி யென்ச. இவ்வாறு ஒன்னாயிருத்தலின் மான்கள் புலிகளிருத்தலை யதியாது. உலாவுகையிற் புலிகள் அம் மான்களின்மேற்பாய்ந்து இரையெடுத்துக் கொண்டும்வேடரி னின்றும் தப்பிக்கொண்டுக் இரிகின் தன, இனித் தீக்கோழிகள் மணல் வனவ் கஸிற் சற்றும் தாசல்து கிற்ருமாமின் அவை ஆண்? நிற்றல் ஈடக்தாலன றிக் கண்ணுக்குப் புலப்படாது, ஆகலின் அவை வேடர்சள: கணைக்கு இலக் காகாது பிழைத்து வாமுகின்றன. இல்வண்ணம் புலிகளும் திக்கோழிகளும் பிழைத்தத் திரீவதற்கு முக்க எதுவான அவ்வவற்றின் கிறப்பேறு தத்தஞ் ண்ட்ட்னார, அன் திஇயற்கையினாலோ ? கூறுமின். இயற்சையினாலென் பதற்கு ஒராக்ஷபனையு மின்னும். இவ்வுலஏன்கண் எப்பொழுஅம் பயனுள் ளனதாம் இயற்கையாகவே கீலைத்த ரித்கும். இங்கனம். பெயனுள்ளன. நிலை நிற்தலைத்தான் இயற்கைப்பிரிநிலை (2்யாக] லகர) வென்றும், தகுந் தவை தங்கிரிந்ற (இராரர்ரவ] 04 (மடி 121%%௪கட) வென்றும் மேன்மொழி உயிர் நாலோர் (87 உஈம்கார 1401081808) கூ.றுலர், இஃது சுபரவ நியமல் சஞக்கெல்லாம் (1,886 ரீ 1]ந்யாக) முதன்மைதாய் விளக்கது முணர்ச. தற்காப்பின் இன்றியமையாமை :
இதுகாறும் மனிதற்குக் சீழ்ப்பட்ட ரணி சம்பர்தமாகலே றில் போர்தோம். இனி மனித சம்பர்சமாகவே கூறுவோம், கடவுளாற் இருஷ் டிக்கப்பட்ட பொருள்களெல்லாவத்றிலும் இருவித ஒழுங்குளது. ஆவ்வொ . முங்களைத்மான் தற்சாலத்திலுள்ள சான்றோர் இயற்கையொழுல் (௫15 சாய்ரா 68 18கர்மாஷ் கென்றுசைப்பர், இவ்விபர்கை யொழுல்கற் காணம் படும் பிராணிகள் யாவற்றிலும் மனிசனேமேதக்கானாயிலும் மற்றைப் பிராணி களைப்போன்தே இவனும் வாழ்க்கை நியமன் (1,8௭௨ 03 18 கட்கு உட் 'பட்டிருத் தல் வேண்டுதலின் இவனுக்குர் தற்காப்பு. இன்தியமையாததாகில். றத, 'அவ்கனமின்ே றல், தமக்கும் பிறர்க்கு மின்பம், பயப்பன வாயெ. ஏனைய கடமைகளைச் செய்தல் அசாத்தியமாய்வி$மென்க. (சுயசயவிரக்தி யுள்ள்”' வன் அன்றே முக்தி யெய்துவான்; அண்களமிருப்ப, நீவிர் தற்காப்பு மனி. தத்ர இன்றியமையாததென்று கழறுவதென்னையோ 1” என்று. ௪ஸ்பப் ்
