நளவெண்பா 63 என்ற பாட்டு, காதலின் வெம்மையாற் கனிந்த நளன் உள்ளத்தை நன்கு காட்டுகின்றது. நளனுக்கு நன்மை செய்ய விரும்பிய நல்லன்னம் தமயந்தியிடம் விரைந்து போந்தது. அக் கன்னியைத் தனியிடத்திற் கண்டு நளனுடைய நலன்களை யெல்லாம் எடுத்துரைத்தது : "செம்மணத்தான், தண்ணளியான், செங்கோலான் மங்கையர்கன் தம்மனத்தை வாங்கும் தடந்தோளான்-மெய்ம்மை நளன்என்பான் மேனிலத்தும் நானிலத்தும் மிக்கான் உளன்என்பான் வேந்தன் உனக்கு" என்று அன்னம் சொல்லியபொழுது கன்னி உள்ளம் கனிந்தாள், நளனிடம் காதல் கொண்டாள்; அவனையே மணப்பதாக வாக்களித்தாள். உருவிலும் திருவிலும் ஒப்பற்ற காதலர் இருவரும் மணம் புரிந்து இன்புற்று வாழ்ந்தார்கள். இவ்வாறிருக்கையில், ஒரு நாள் நளன் சூதாடினான்; தனக்குரிய செல்வத்தை யெல்லாம் பணயமாக வைத்துத் தோற்றான்; கண்போன்ற மக்கள் இருவரையும் விதர்ப்ப மன்னனிடம் அனுப்பிவிட்டு, மனையாளோடு கானகம் போந்தான்; அங்கு நள்ளிரவில் கண்ணுறங்கிய காதலியைக் கைவிட்டு அகன்றான். "தீக்கா னகத்துறையும் தெய்வங்காள் வீமன்தன் கோக்கா தலியைக் குறிக்கொள்மின்-நீக்காத காதலன்பு மிக்காளைக் காரிருளிற் கைவிட்டுஇன்று ஏதிலன்போல் போகிறேன் யான்"
