32. வேடிக்கை
கல்விக் கடலிலி கண்டெடுத்துக் காட்டாத கல்வித்து : "à: நலமுறவே - செல்வத்துள் செல்வன் மனச் செப்பச் சிவன்வாய் சிந்தியசொல் ஒல்வதென ஒப்பிற் றுணம் .
மறுபிறப் المفتات மறைந்திருத்த மாயம் à:33 பெற்ற அறிவா - புெற்ற தலா பற்ற பெருமிதப் ப்ேரொளியை புற்றத்ள مفو இவப்பு !
உள்ளத்திலொர்ந்த ஆடசன்னோ நம்பtந்து கொள்ளத்தான் நேர்ந்து கொடுப்பவனும் - தென்னத்தான் சொல்லரம் வன்று சுவைத்துச் சிரித்தான், மற் 'றெல்லாமும் நன்.ெ முன் றிருந்து .
விருப்புற்றா ரெப்தி வினவி இருப்புத்துக் கல்லாத கண்ணிலாள் கண்டவொரு க்ாட்சியது பொல்லாத தென்றான். பொறுத்து
பச்சையெடுத் தன் டு பிழைப்பதே பேறெ போன், கொச்சையிச மரத்தடியில் வாழ்வு மலர்ப்படுக்கை கோளி, கரத்தடியே கழிக்குத்தவு மன் !
காலைக் கடனைக் கழித்திடவே கற்றாழைச் புதித்ம பு சி . T புனைந்திருவான், பத்தி கச்ம்பப் பதித்து .
ஒண்ான முன்னாலும், ஒன்றையும் கண்கொண்டு கானா முள்ளித்தன் கைகூப்பி, ஒளானைக் கவிக் குழைந்து ಆಳ್ದ கொள்கின்றான், தேவனது வென்று, தெரிந்தே !
இரு மில்லாவின் ஆன்ளேன்.நா விவிலுt ஒருவழிபு மொல்லா தளதால், தெருவழியே காவேர்யச் சென்று கடுக்க இனி தில்லாத பாலியா யென்று பணிந்தி !
'தினானே! இந்த ஒருவரம் தந்தன்ம்ை கோணாமல் காத்தல் அ.ெ மின்னக் - காணானே ! வேலியூர் வேந்ததை வீட்டில் விருந்திச்ச - மாலையுளக் கென்றுமது சொல் .
கலிக்குத் தாலாட்டும் கோமானிக் குசேபியன். சாலுக்குச் சாலோட்டிச் சாதிப்பான் பாவிக்கும் வேலிக்கா லொன்று விடமாட்டாள், வெள்ளெலியின் வாலுக்காய் வாழ்வா னவன் .
வெள்ளெலிச் சாலும் விரைந்தின் வெலிவைையின் கொள்முகிற நெல்லைக் கருனையற - வள்ளியினிக் குற்றி ய டிமரிசிச் சோறும் குருடரக்கும் இற்றைக்குள் டென்றான் , இரைந்தி .
காலை யெழுத்து கழனிக்குச் செல்லுக்கால், வேலை மெனக்கெட். வேடிக்கை, - மாலையினம் நெஞ்சி விருந்து நினைவுறுத்திற் றிச் றென்றான். குஞ்சுகளோ வென்ன்க் குறித்து !
