í 24 அவருக்கு. ஆனலும் உழைப்பின் மகிமையை மதித்துச் சாப்பிடுவதையே ஒரு நடை முறை விதியாகக் கைக் கொண் டிருந்தார். இல்லையென்ருல், சேட் ஒருவரின் கம்பெனியிலே விடிய விடிய இப்படி அவர் உழைப்பாரா என்ன!’ 'சாப்பிடுங்கம்மா!' “bሆ” அவள் இதழ்க் கங்குகளைத் துடைத்துக் கொண்டாள். நன்றியின் கசிவு உதடுகளின் உள்வளைவில் பொசிந்தது. வெறும் தம்ளருடன் விரைந்தான் ஏவலாளன். - விரல்களைச் சொடுக்கிக் கொண்டு சிறு பொழுது ஒய்வு கொண்டாள். அந்நேரத்தில் எதையோ நினைத்துக்கொண்ட வளாக, ஏனே அப்படிக் கண் கலங்கிப் போனள். நொண்டிப் பிச்சைக்காரன் ஒருவன் கடற்கரை ஸ்டேஷனில் அலைந்து திரிந்தான். "ஊம்!-மறுமுறை அத்த வைராக்கியம் வைரம் பாய்ந்தது. விரல்கள் எழுத்துப் பொத்தான்களே யந்திர கதியில் இயக்கின. பாலன்ஸ் வீட் இதோ முடிந்து விடும்!. டென்மார்க்கின் இறக்குமதி வியவகாரம் பூர்த்தி. மணி ஏழு. 'இன்னுமா பாக்கி இருக்கிறது:” குரல் கேட்டதும் அவள் நிமிர்ந்தாள். 576ು. 9: நிற்கக் 566, ಗಿಬTಣಹಹಹ.75 எழுந்தாள். 'இன்னும் கால்வாசி @ಅಹಅಹಹ' - . 'வீட்டுக்குப் போகனுமில்லே!" - ::լեյ
- அங்கே?...'
