ணன்) என்பதற்கு எதிராகத் தமக்குப்பின் பிறந்தவனைத் தம்பி என்றனர். அது தம்பி என உலக வழக்கில் கடைக்குறையாய் வழங்குகின்றது. ஆனால், தெலுங்கிலோ தம்முடு எனத் திரிந்து வேர்ப்பொரு ளிழந்துவிட்டது.
தெலுங்குச் சொற்கள் தமிழில் திரிந்துள்ள முறைகள்
1. எழுத்துத் திரிபு
இ - எ : கோணி - கோனெ; விலை - வெல; திரை - தெர. உ - : ஊற்று - ஊட்ட; பாட்டு - பாட்ட; தட்டு - தட்ட; போக்கு - போக்க. உ - ஓ : புகை - பொக; உடல் - ஒடலு; குழி - கோயி; முனை
- மொன; குனை - கொன; முளை - மொலி; உரை - ஒர. ஐ - அ : பொம்ம, உவம, குளிக, குப்ப, பக, மந்த, ஓட்ட, நட,
மகிம, தீர்வ, கட, குத்தக, வல, மூல, கொள்ள, மாத்ர,
அமரிக்க, போலிக்க (போலுகை) தொல, அல, நடத்த, வாடுக்க, வேதன, நிலுவ, சால, சேரிக்க (சேர்க்கை),
விடுதல, ஓடம்படிக்க, நம்மிக்க, இட்டிக, தார, மூட்ட, வேடுக்க, தண்டன, வேட்ட, தெர்ரவ (தெரிவை),
முதலிய ஏராளமான தெலுங்குச் சொற்கள் தமிழில் ஐகார வீற்றன. ஐ - எ : கட்டை - கட்டெ; திண்ணை - தின்னெ. ண - ன : எண்ணிக்கை - என்னுக்க; துணிக்கை - துனக்க; காணிக்கை - கானுக்க. ந - ம : நீர் - மீரு; நாம் - மேமு. ய - ச : உயிர் - உசுரு; பயறு - பெசலு. ழ - ட : நீழல் - நீட; பாழ் - பாடு; மேழி - மேடி; ஊழியம் -ஊடிகமு; நாழி - நாடி. ற - ர : வேறு - வேரு; மீறு - மீரு. ற்ற - ட்ட : ஊற்று - ஊட்ட; புற்று - புட்ட; மாற்றம் - மாட்ட; சுற்று - சுட்டு ; பற்று - பட்டு; தேற்றம் - தேட்ட. ன்ற- ண்ட : என்று (வெயில்) - எண்ட; ஒன்றி - ஒண்டி.
சில சொற்கள் முதல் வேற்றுமையில் றகரமும் திரி
வேற்றுமையில் இரட்டித்த டகரமும் பெறும். எ-டு : நூறு - நூறு; நூற்று - நூட்ட.
