31. வெகு ளா ைம 1461
_ என்ற மரியாதையை மறந்து கருவமாய் எதிர்க்க _மையால் நீ சீசன் ஆவாய்!” என்று அவர் வெகுண்டு _ார். அவ்வாறே இவ் அரசன் ஆகி அலைக்கான். சி/மக்க _ான இக்க மன்னனைச் சினந்து சபிக்க பாவத்தை _ கெனங்து வருக்கி வசிட்டரும் வனம் புகுந்து தவம் o - H - # _ார். சினத்தின் தீமைகள் மன கதை வருக்கின. _i |சை யதனை நண்ணிச் செய்தவம் செய்யும் செவ்வி _றல் அயோத்தி வாழும் மன்னவன் திரிசங்கு என்பான் _து'சனக் குருவை நண்ணித் தனுவொடு துறக்கம் எய்த _று எனக்கு அருளு,கென்ன ஆண்டிறந்து எய்துகென்ருன். _ க்கு ஒலாது ஆகின் ஐய நிணரிலத்து யாவர் ஏனும் _ கினி யாரை நாடி வகுப்பல்யான் வேள்வி என்னச் _ க்கொடுந் திறலோய் முன்னர்த் தேசிகற் பிழைத்துவேருேள் _ க்கு இதன் நாடி நின்ருய் நீசனுய் விடுதி என்றன். (2) பலருளொன் மைந்தன் மைந்த வழங்கிய சாபம் தன்னல் _லரியோன் தானும் நானும் வடிவிழந்து அரசர்கோமான் புலரியங் கமலம் போலும் பொலிவொரீஇ வதனம் பூவில் பலருமாங்கு இகழ்தற்கு ஒத்த படிவம் வந்து உற்றதன்றே. )ே _ாசொடு முடியும் பூணும் கரியதாம் கனகம் போன்றும் து சொடு மணியும் முந்நூல் தோல் தரும் தோற்றம் போன்றும் பாசொடு கருகி மேனி வனப்பழிந் திடவூர் வந்தான் _ான்று யாரும் எள்ளத் திகைப்பொடு பழுவம் சேர்ந்தான். _ாவிடைச் சிறிது வைகல் கழித்தொர் நாள் கெளசிகப் பேர்க் _ாணினி துறையும் சோலை குறுகினன் குறுக அன்ன்ை _ான் நீ யாவன் என்னை நேர்ந்த திவ் விடையின் என்ன பமளிகழ் பொருள்கள் எல்லாம் விளம்பினன் வணங்கிவேந்தன் (இராமாயணம்) நிகழ்ந்துள்ள நிகழ்ச்சிகளை இவை வாைங் த காட்டியுள் ா. இனிய தணேயாயிருந்த குருவைச் சினங்த அரசன் அல் _ அடைக்கான்; மன்னனே வெகுண்டு சபித்து மாதவன் வருங்கி கொங்தான். உரிமையா யிருக்த ஆ.கா வுகளை இருவரும் ஒருங்கே இழந்தார். சினம் என்னும் கீ இனம் என்னும் எமப் புனேயைச் சுட்டு எவ்வழியும் வெவ்விய துயரங்களை விளைக்கும் - பகை உலகம் காண இவர் கேசே உணர்க்கி கின் ருர், --
