மூலமும் உரையும் cob fo.
சிலேடைப்பொருளில் வந்தது. மானிட மானவ سm at a، (،)ابها با செய்வதென் வந்தனையே என்பது வஞ்சப் so டிசியனி. ஆனவன் *- இறந்தகாலத் தெரிநிலை வினையாலண்ை «լմ ():յամi.
இது, கோசை முதலதாய் வந்த கட்டளைக் கலித்துறை
கள எண்சீர்க்கழிநெடிலாசிரியவிருத்தம் கனேயிருக்கு மறை துதிக்கு மருணே நாதன்
சரணமலர் புகழ்களியேஞ் சக்ர பூசை
வினையிருக்கு மவர்க்கெளிதோ வரிகா னேயோ
விதிவசத்தால் விவரமற்ற விதஞ்சொல் வேனே
பனையிருக்க.நெடியகஞ்சா விருக்க விணே
. பச்சையா லிலேதுயின்ருன் பனேயன் றேளி, யனேயிருக்கப் பணிதுயின்ருன் ம்து வாங் தெய்வ.
வாழிவிட்டுப் பாற்கடன் மீ தழுந்தி ஞனே. த்சி
(யாம்) தன - தன்னை, இருக்குமறை - இருக்கு முதலா கிய வேதங்கள், துதிக்கும் துதிக்கின்ற, அருணைநாத்ன்'ட் அரு சைலேசர்தி, சரண மலர்-திருவடித்தாமரை மலர்களை, புக ழ்புகழுகின்ற, களியேம் - கட்குடிப்பவர்ாவோம்; சக்ரபூசை-சக்தி ஆசையானது, ఎజr இருக்குமவர்க்கு – பாவமுள்ளவர்களுக்கு, க்ளிதேள் எளிதாகும்ே அரிதான்-கிருமால், ஐயோ- விதி வசதால் - ஊழ்வினை வயத்தால், விவரம் அற்ற - உய்யும்வகை நீங்கிய, விதம்சொல்வேன் - செய்கையைக் கூறுவேன், பனை இருக்க - பனைமரம் இருக்க நெடிய கஞ்சாஇருக்க - நீண்ட கஞ்சாச்செடி யிருக்கவும், வீணே - பயனில்லாமல், பச்சை శివాజు - பசும்ை பொருந்திய ஆலந்தழ்ையின்மேல், துயின்
