அ.அ0 திருவாசக ஒளி நெறி மின்னே சனேய பூங்கழல்க ளடைந்தார் கடங்தார் வியனுலகம் மெய்ம்மையார் விழுங்கும் அருளே மெய்யடியவர்கட் கண்மையனே மொட்டரு மலர்பறித் திறைஞ்சிப் பத்தியாய் கினேங்து பரவுவார் தமக்குப் பரகதி கொடுத்தருள் செய்யுஞ் சித்தனே யாவராயினும் அன்பரன்றி அறியொன மலர்ச் சோதியான் வந்திப்பார் மதுரக் கனியே வங் திமையோர்கள்...ஏத்த அடியார் பங்தனே விண்டற கல்கும்...பரமன் வழியடியோம் கண்ணகத்தே கின்று களிதரு தேனே விடலில்லடியார் உடலிலமே மன்னும் உத்தர கோசமங்கைக் கரசே விரவிய திவினை மேலைப் பிறப்பு முங் நீர் கடக்கப் பரவிய அன்பரை என்புருக்கும் பரம் பாண்டியனுர் ஒவிரவுவார் மெய்யன் பின் அடியார்கள் விரும்படியார் எண்ணகத்தாய் 46. சிவனும் அடியரல்லாதாரும் அன்பர்க்கு மெய்யானே அல்லாதார்க் கல்லாத வேதியனே ஏதிலர்க் கேதிலெம் இறைவன் வாழ்க 50-1 6-17 6-22 29–8. 42-1 82-10 48-5 20-9 6-18 86-9 5-17 20-9 8-18 8-104 47. சிவனும் அமுதும் (தலைப்பு 24 (8) பார்க்க) அமுதன் அமுதுண்ணக் கடையவனே அளிபவர் உள்ளத் தமுதே ಶ್ದಿ: அமுதே ஆரமுர்ேதி ஆரா அமுதே அருளே போற்றி ஆலாலம் ஆரமுதம் எம்பெருமான் உண்ட சதுர் கண்ணுர் அமுதக் கடலே போற்றி f சட்டோ கினேக்க மனத்தமுதாஞ் சங்கரனே செறியுங் கருத்தில் உருத்தமுதாஞ் சிவபதத்தை 7-8 6.50 4-142 5-50 20-10 4-199. 12–19 4-150 10-7 40-4
