II - 3. மணிவாசகர் தம் குறை கூறல் ೭-೩_¢5T பொம்மை யுண்மையேன் 5-93 பொய்ம்மைய்ே பெருக்கிப் பொழுதின ச் சுருக்கும் புழுக்கலேப் புலையனேன் 37.3 பொய்யிலா மெய்யர் வெறியார் மலர்ப் பாதம் மேவக்கண்டுங் கேட்டிருந்தும், பொய்யனேன்.நான் உண்டுடுத்திங் கிருப்பதானேன் 5-52 பொய்யும் பொடியாகா தென்செய்கேன் 47-1 பொருக்க மின்மையேன் 5-93 பொருங்தும் இப்பிறப் பிறப்பிவை கினையாது 41-4 பொல்லா வினேயேன் புகழுமா ருென்றறிய்ேன் 1-25 பொறுக்கிலேன் உடல் 23-6 போக்கிடங் காணேன் 23-6 போக என்றெனேப் புரிந்து நோக்கவும், வருத்த மின்மையேன் வஞ்ச முண்மையேன் மாண்டிலேன் 5-93 போற்றி என்றும் புரண்டும் புகழ்ந்தும் கின்(று) ஆற்றல் மிக்க அன்பால் அழைக்கின்றிலேன் 5–45 போற்றும் ஆடியா ருள்தின்று, நகுவேன் பண்டு தோளுேக்கி கானமில்லா நாயினேன் 5-60 மண்ண கனிற் பிறக்தெய்த்து மாண்டுவிழக் கடவேனே 51-4 மண்ணி லேபிறங் திறந்துமண்ணுவதற் கொருப் படுகின்றேனே 26-6 மம்.ஆறு கண் தயி ரிற்புலன் திக்கது வக்கலங்கி வித்துறு வேனே 6-30 மருளாரி மனத்தோர் உன்மத்தன் வருமால் என்றிங் கெ&னக் கண்டார் வெருளா வண்ணம் 32-3 மறுக் கனன் யானுன் அருளறியாமையில் 6-6 மனகெகா கானேர் தோளாச் சுரை யொத்தால் 32-10 மாடுஞ் சுற்றமும் மற்றுள போகமும் மங்கையர் தம்மோடுங் கூடி , அங்குள குணங்களால் ஏறுண்டு குலாவியே இரிவேனே 41-5 மாழைமைப் பாவிய கண்ணியர் வன்மத்திடவுடைங்து, தாழியைப் பாவு தயிர் போல் தளர்ந்தேன் 24-6 மாறுபட் டஞ்சென்னே வஞ்சிப் ப யானுன் மணிமலர்த்தாள் வேறுபட்டேனே 6–11 மாள்நிலாவிய நோக்கியர் படிறிடை மத்திடு தயிராகித், - தேன்கி லாவிய திருவருள் புரிங்கவென் சிவனகர் புகப் போகேன், ஊனில் ஆவியை ஒம்புதற் பொருட்டினும் உண்டுடுக் கிருந்தேனே 5-40 மின்கணினும் துடங்கும் இடையார் வெகுளி வலையில் அப்பட்டுப், புன்கணளுப்ப் புரள்வேனே 24-7
