II-7. மணிவாசகரும் மாதரும் 白_厅_G丁 ஆகாதே...ஆள எழுங்தருளப் பெறிலே 49-8. செரி.துவ வாய் மடவாரிட ரானவை சிந்திடு மாகாதே... ஈசன் எதிரிப்படு மாயிடிலே 49-3 செழிகின்ற ப்ேபுகு விட்டிலிற் சின்மொழி யாரிற் பன்னுள் விழுகின்ற என்னே விடுதி கண்டாய் 6–5. செறியும் இப்பிறப் பிறப்பிவை கினையாது, செறிகுழலார் செய்யுங் கிறியுங் கீழ்மையுங் கெண்டையங் கண்களும் உன் னியே கிடப்பேனே...ஆண்டுகொண்டு 41-10 அடியே இடுகிடைத் தாய்மொழியார் தோள் கசையால், செடியேறு தீமைகள் எத்தனையுஞ் செய்திடினும் முடியேன் 40-2 கையலாரி எனுஞ் சுழித்தலைப் பட்டு நான் தலதடுமாருமே. திரு அருள் தங்து 41-1 கையலார் மையலிலே தாழ்ந்துவிழக் கடவே&னப் பையவே கொடுபோக்து பாசமெனுங் தாழுருவி உய்யு நெறி காட்டு வித்திட்டு 51-7 ாான்தட முலேயார் தங்கள், மைப்புலாங் கண்ணுல் ஏறண்டு கிடப்பேனே...ஆண்டுகொண்டு 41-7. பஞ்ச ாய அடிமடவார் கடைக்கண்ணுல் இடர்ப்பட்டு, ()ெகஞ்சாய துயர்கூர கடுங்குவேன் (கிற்பேன்) 88-6 ; 51.5 பொர்சையான இப்பிறவியிற் கிடந்து நான் புழுத்த ஆல நாப்போல, இச்சையாயின. ஏழையர்க்கே செய்தங் கிணங்கியே திரிவேனே... ஆண்டுகொண்டு 41-9. பொய்யெல்லாம் மெய்யென்று புணர்முலையார் போகத்தே மையலுறக் கடவேனே மாளாமே காத்தருளி 51-3 பொருந்தும் இப்பிறப் பிறப்பிவை கினையாது பொய்களே கன்று போய்க், கருங்குழலினர் கண்களால் ஏறுண்டு கலங்கியே கிடப்பேனே 41–4 மங்கையர் தம்மோடுங், கூடி அங்குள குணங்களால் ஏறுண்டு குலாவியே திரிவேனே வீடுதங்து 41-5 மங்கையர் தம்மோடும் பிணைந்து வாயிதழ்ப் பெரு வெள்ளத் கழுக்தி கான் பித்தனய்த் திரிவேனே... ஆண்டு கொண்டு அருளிய அற்புதம் அறியேனே ! 41-6 மாழைமைப் பாவிய கண்ணியர் வன்மத்திட வுடைந்து ல காழியைப் பாவு தயிர்போல் தளர்ந்தேன் 24-6. மின்கணினர் நுடங்கும் இடையார் வெகுளி வ&லயில் அகப்பட்டுப் புன்கணய்ைப் புரள்வேனே 24-7 மின்னியல் துண் ணிடை யார்கள் கருத்து வெளிப்படு மாகாதே 49-6.
