பக்கம்:தேவார ஒளிநெறி-அப்பர்.pdf/207

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

II " |[] (iii) (i. 18. இலக்கணப் பகுதி ாழக் கண் மாமயி லாலும் மகிழ்ச்சியால் க்கும் தன் அடியார்கள் ישויי ייW. | மாWலின் மகிழ்ச்சி போன்ற மகிழ்ச்சியுடன்) மா. வீணிேயும் மாலை மதியமும் . தென்றலும் வீககிள வேனிலும் ', . வண்டறை பொய்கையும் போன்றதே சன் எங்தை இணையடி கீழலே உருவகம் : டி டம்பெனும் மனையகத்துள் உள்ளமே தகளி யாக மடம்படும் உணர்நெய் யட்டி உயிரெனும் கிரிமயக்கி இடம்படும் ஞானத் தீயால் எரிகொள இருந்து நோக்கில் கடம்பமர் காளை காதை கழலடி காணலாமே உயிர்கில உடம்பே காலா உள்ளமே தாழி யாகத் துயரமே ஏற்ற மாகத் துன்பக்கோ லத்னைப் பற்றிப் பயிர் தனச் சுழியவிட்டுப் பாழ்க்குர்ே இறைத்து மிக்க அயர் விளுல் ஐவர்க் காற்றேன் ஆரூர் மூலட்டனிாே காயமே கோயிலாகக் கடிமனம் அடிமையாக' வாய்மையே தாய்மை யாக மனமணி இலிங்க மாக கேயமே நெய்யும் பாலா நிறையர்ே அமைய ஆட்டிப் பூசனை ஈ ச ஞர்க்குப் போற்றவிக் காட்டி ளுேமே துன்பக் கடலிடைத் தோணித் தொழில்பூண்ட கொண்டர் தம்மை, இன்பக் காைமுகங் தேற்றுக் திறத்தன.ஐயாறன் அடித்தலமே நெஞ்சம் என்பதோர் நீள் கயம் தன்னுளே வஞ்சம் என்பதோா வான்சுழிப் பட்டுநான் தஞ்சும் போழ்துகின் காமத் திருஎழுத் தஞ்சும் தோன்ற அருளும் ஐயாறனே புள்ளுவர் ஐவர் கள்வர் புனத்திடைப் புகுந்து கின்று தள்ளுவர் குறை கொள்வா தாநெறி விளைய ஒட்டார் முள் ளுடை அவர்கள் தம்மை முக்களுன் பாதி நீழல் விடை மறைந்து கின்றங் குணர்வில்ை எய்ய லாமே ா மெனும் தோணி பற்றி மதியெனும் கோலே ஊன்றி Խ) --ո மெனும் சாக்கை ஏற்றிச் செறி கடல் ஒடும் போது, ககடு 134-4 203-1 75-4 52-7 76-4 92-6 140-3 77-5 மத. இறும் பாறைதாக்கி மறியும்போதறியவொண்(ைது) 46-2 மெய்ம்மயா ம் . ழவைச் செய்து விருப்பெனும் வித்தை வித்தி பொய்ம்மையாம் களையை வாங்கிப் பொறையெலும் tமைப்பாய்ச் க், தம்மையும் நோக்கிக் கண்டு அகவெலும் வேலியிட்டுச், செம்மையுள் நிற்ப ாாகிற் .togorop با m میلاد. (باره بله