24. உபதேசம் (உலகினருக்கு) (1) உலகுக்கு உபதேசம் சொல் பதிகம் [195] அங்கதிாோ னவ?ன அண்னலாக் கருத வேண்டா 41-8 அணுக வேண்டில் அரனெறி யாவது 156-3 அருள் கமும் மனயாளொடு மக்களும் பொருத்த மில்லை பொல்லாதது போக்கிடும் 197— 4 - அரும்ப ற்றப்பட ஆய்மலர் கொண்டுநீர் சுரும்பற்றப்படத் அாவிக் தொழுமினே 114-2 அள்ளலேக் கடக்க வேண்டில் அானையே நினைமின் நீங்கள் 42-6 அறுமையின் வுலகுதன்னை ஆமெனக் கருதி நின்று வெறுமையின் மனைகள் வாழ்ந்து வினைகளால் நலிவுளுதே 83-8 ஆாட்டதேனும் இாந்துண் டகமக வன்திரிந்து வோட்ட சிற்பித் திடுகின்றதால்...அதிகை வீாட்டத்தானை விரும்பா வரும் பாவ வேதனையே 104-5 இடர்கனைத் கழிக்கவேண்டில் இறைவனை எத்து மின்னே 42-5 இாப்பவர்க் கீயவைத்தார் ஈபவர்க் கருளும் வைக் கார் 38-10 இருத்தி எப்பொழுதும் நெஞ்சுள் இறைவனை எத்துமின்கள் 42-1 இருதிற மங்கை மாரோ டெம்பிாான் செம்பொ னகம் திருவடி தரித்து நிற்கத் திண்ணம் காம் உய்ந்தவாறே 71-10 இலங்காலஞ் செல்ல காளென்று நெஞ்சத் கிடையாதே யாவர்க்கும் பிச்சை யிட்டு 274-4 இறைவனே நாளும் ஏத்த இடும்பை போய் இன்ப மாமே 71-5 ஈசன் திறமே பேசிக் கவராதே தொழும் 274-3 ஈபவர்க் கருளும் வைத்தார் 38-10 உமையொரு பாகனே ஒமஞ்செய்தும் உணர்மின்கள் உள்ளத்தால் 181-8 உருகி ஊன் குழைக்கேக்கி எழுகின் நீர் கரியகண்டன் கழலடி தன்னையே 188-9 உருளும் போதறி ஒண்னு உலகக் கீர் தெருளும் ரிக்கெனத் தீவினை சோதே இரு ளறுத்துகின் ரீசன் என்பார்க கெலாம் அருள் கொடுக்கிடும் ஆனைக்கா அண்ணலே 144-8 உன்னி எப்போதும் கெஞ்சுள் ஒருவனை எத்துமின்னே 42–3 ஊனேயே கழிக்கவேண்டில் உணர்மின்கள் உள்ளத்துள்ளே 25-8 எங்கள் பிரான இகழ்கிர் கண்டீர்...தொழப்படுங் தேவர்கம்மால் தொழுவிக்கும் தன் கொண்டரையே 112-5 எண்ணும்நீர் அவன் ஆயிர காமமே 148-3 எந்தையார் திருநாமம் ஈமச்சிவாய என்றெழுவார்க் கிருவிசம்பில் இருக்க லாமே 306–10
