24. உபதேசம் தி டசின் ப்போதும் இறையும் மறவாது நீர் | | {}-1 எவரேனும் தாமாக விலாடத்திட்ட திருநீறும் சாதனமும் கண்டால் உள்கி, உவராதே அவாவாைன் கண்டபோது ஆகக்கடிமைத் திறம்கினைக்தங்குவந்து நோக்கி...(தொழும்)271என் கடன் பணிசெய்து கிடப்பதே , 132-4) :யனர்க் காளாகி அன்புமிக்கு அகங்குழைந்து மெய்யரும்பி அடிகள் பாதம் கையினல் (தொழும்) 274-7 :வாால் ஆட்டுளுதே உங்கள் மால் மேவேண்டில் உள்ளத்தால் உள் கி எத்தும் 58-9. ஒன்றவே உணர் கிராகில் ஒங்காரத் கொருவனுகும் 25-9: ஒன்றியிருந்து நினைமின்கள் உங்தமக் கடன்மில்லை 81–2 தியே கழிக்கின் ஹீர்கள் உலகத்தீர் ஒருவன் தன்னை கிேயால் நினையமாட்டீர் நின்மலன் என்று சொல்லீர் 41–9 ஒளவ தன்மையவாவ ராக்கையான் வெவ்வு தன்மையன் என்ப கொழிமினே 210–13 கட்டாாய் கின்று நீங்கள் காலத்தைக் கழிக்கவேண்டா 41-2 கண்டபேச்சினிற் காளையர் தங்கள்பால் மண்டி எச்சுனும் மாதரைச் சோதே 18:3-1 காப்பவர் தங்கட் கெல்லாம் கடுநா கங்கள் வைத்தார் 38–10 கல்லின ற் புரமூன் றெய்த கடவுளைக் காதலாலே எல்லியும் பகலும் உள்ளே எகாக்க மாக எத்தும் 41-3 கன்மனவிர் கழியுங் கருத்தே சொல்லிக் காண்பதென்னே 81-3 , னிங்து மிகத் கொழும் 274-1() காமியஞ்செய்து காலங் கழியாதே ஒமியஞ் செய்தங் குள்ளத் துனர்மினே 135-8 காலமுங் கழிய லான கள்ளத்தை ஒழிய கில்லீர் கோலமும் வேண்டா ஆர்வச் செற்றங்கள் குரோதம் நீக்கில் சீலமும் நோன்பும் ஆவார் திருச்செம்பொன் பள்ளியாரே 29.6. ற்றுத் தண்டத்தை யஞ்சிக் குறிக்கொண்மின் ஆற்றுத் தண்டத் தடக்கும் அரனடி 137-3 கையினெடு கால் கட்டி யுமரெலாம், ஐயன் வீடினன் பன்பதன் முன்னம்நீர், பொய்யிலா அான் புள்ளிருக்குவேளுர், மையு லாவிய கண்டனை வாழ்த்துமே 14]2-7 "காதலும் புல்லும் ஒரு கையிற் கூர்ச்சமும் கோலும் பூண்டு துயரமுற் றென் பயன் ாலும் வேண்டுமோ நுண்ணுணர்ந் தோர்கட்கே 152-8 மனே வாழ்க்கையான சலத்துளே அழுத்த வேண்டா 42–8 *) / II 1 r , ெேசய்து சிவனுக்குப் பத்தாய்ப் பாமனைப் பலநாளு ம் பயிற்றுமின் l35-9 - - மாக்க Ει)/Τ காது.
