ff8 30. உலகுக்கு உபதேசம் உமைப் பேணுதல் கற்றறிவோர்கள் தம் கடனே 54-6 உண்ணினும் பசிப்பினும் உறங்கினும் கின் ஒண் மலரடியலால் s உரையா தென் நா 262-9 உருவிலான் பெருமையை உளங்கொளாத அத்திருவிலார் அவர்களைத் தெருட்ட்லாகுமே 272-2 உன்னி மனத்தெழு சங்கமதே ஒளியத ைேடுறு சங்கமதே 871-9 ஊனமராக்கையுடம்புதன்னை புணரிற் பொருளன்று 361-4 எங்கேனும் யாதாகிப் பிறந்திடினும் தன்னடியார்க் கிங்கே யென் ற்ருள்புரியும் எம்பெருமான் 176-ே எந்த நாள் வாழ்வதற் கேமனம் வைத்தியால் ஏழை ,■ நெஞ்சே 215-2 எல்லாமாம் எம்பெருமான் கழல் ஏத்துமே 152.9 -- ஏறணிவெல் கொடியான் அவ்ன் எம் பெருமானே 10-7 ஒதி யாரும் அறிவாரில்லை 142-7 ஒதியுங் கேட்டும் உணர்வினை யிலாதார் 77-10 கற்றிலா மனம் கம்பம் இருப்பதே 372% கிழியிலார் கேண்மையைக் கெடுக்க லாகுமே 272-5 குணங்களார்க் கல்லது குற்றம் நீங்காதெனக் குலுங்கினுயே குறைக்கொண்டார் இட்ர் தீர்த்தல் கடனன்றே 321-6 1215-8 குறைவிலா நிறைவே குணமில் குணமே 146-4 கைவினை செய்தெம் பிர்ான்கழல் போற்றுதும் 116-1 கொந்தவேல் கொண்டொரு கூற்றத்தார் பார்க்கின்ருர் கொண்டுபோவார் 215.2 கோட்பாலனவும் வினையுங் குறுகாமை யெந்தை தாட்டால் வனங்கி 312-4 சாக்கியம் சமணென்றிவை சாரேல் 21:3-10 சாய்க்காட்டான் தாணிமுற்ம்ே ஒங்கினுர் ஒங்கினும் என உரைக்கும் உலகமே 177-5 சிவன் சேவடிக்கே செலுஞ் சிந்தையார் 22-7 வென தாள் சிந்தியாப் பேதைழார்போல வெள்கினுயே 215-1 சூலம் வல்லான் கழல் சொல்லுவோமே :-) செவித் தொளைகள்ால் யாவுங் கேளார் அவன் பெருமை யல்லால் அடியார்கள் தாம் 251-4 தந்தைதாய் தன்னுடன் தோன்றினர் புத்திரர் காரமென்னும் பந்தம் நீங்காதவர்க் குய்ந்து போக்கில்லெனப் பற்றி ஞயே 215-9 தங்தையார் போயினர் தாயரும் போயினுர் தாமும் போவார் 215-9 திருந்தடி உளங்குளிர்ந்தபோதெலாம் உகந்துகந் துரைப் பனே 234-9 திருவடிதன் திருவருளே பெறலாமோ திறத்தவர்க்கே 321-7
