200. நெஞ்சம் - மனம் - சித்தம் - உள்ளம் 1. உள், உள்ளம் உய்த்தாடித் திரியாதே உள்ளமே ஒழிகண்டாய் ஊன்கண் ஒட்டம் !}{}-6. உள்குகின்றேன் உணர்ந்து உள்ளத்தால் (உன்னையே) 92-1 உள்ளத்தால் உகந்தேத்த t;7–11 உள்ளம் புகவல்ல மெய்ப்பொருளே 21-3 உள்ளமே o 90–$; உள்ளுருகி § 1-10 2. சித்தம் சித்தத்தைச் சிவன் பாலே வைத்தார் 39–10, சித்தம்! நீ கினை (சித்தம் - சித்தமே) 50-1 தன்னில் ஆசறு சித்தம் 64-7 பத்தர் சித்தம் பரிவினியானை 62.器 பாமனையே பணியச் சித்தம் வைத்த தொண்டர் கொண்டன் ஊரன் 7-11 3. சிங்தை அன்பராய்ச் சென்றுமுன் அடிவீழும் சிக்கையாரை, கருமஞர் தமர் செக் கிலிடும்போத கடுத்தாட் கொள் வான் னம்பெருமான், 90-3. சிந்தித் தென்றும் நினைக்தெழுவார்கள் சிங்தையிற் றிசழுஞ் சிவன் 61–8. சிக்கிப் பாரவர் சிங்தையுளான {31–1 சிங்தை கவர்வார் 91-2 சிந்தையிரே 7–9 சிந்தையுள் வைம்மின்கள் 7–1 சிங்கையுள் ளுருகி 68–10. சிலே யமைத்த சிங்தை 5–8 நிறைக்கொண்ட சிங்தை 39–8 வானநெறி காட்டும் சிங்தையிமே ! நெஞ்சினினே! 7–9. வைத்த சிந்தை 59–4, 77-8. 4. கெஞ்சம் தனி நெஞ்சம் 11-7. கெஞ்சனுகாதவன் §4–7. கெஞ்சத் தெங்கள் பிரான நினையாதார் நினைவென்னே 86–8. கெஞ்சம் 17–4, 18–8, 19–5 செஞ்ச மனத்தீர் 7–2.
