பக்கம்:தேவார ஒளிநெறி-சுந்தரர்.pdf/567

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

டுடுசு தேவா ஒளிநெறி (சுந்தார்) நெஞ்சமே செஞ்சிலோருதை கொண்ட கெஞ்சினிர்ே நெஞ்சே மின்னையே உள்.ெ சினைவாமை நெஞ்சே (சங்கைப்பட கினை யாதெழு செஞ்சே) வஞ்சமனத்திறையும் செஞ்சனுகாதவனை வாழ்வை உகந்த செஞ்சே வானநெறி காட்டும் சிக்கையிரே! நெஞ்சினிாே ! 5. மனம் இமவான் மகள் பெரிய மனம் தடுமாற வேண்டி... கரியின் உரி உன்னி மனத்தயா உன்னை என்மனத் தார்க்கின்றேன் ஊருமா தேசமே மனமுகங் தள்ளி எற்றே கினை(மனமே) என் மனமே வைகி எசற்று நீ நினே என்னெடு (மனம் - நீ ពំឱាr) எதிலென் மனம் கசிந்த மனத்தவர் கரிய மனச் சமண் கருதி நீ மனம் என்னெடு (மனமே நீ கருதி) கல்லியல் மனம் o கல்லில் வலிய மனத்தேன் இாலமு நாழிகையும் கனிபள்ளி மனத்தின் உள்கி கோளுதார் மனத்தானை செற்ற மனம் தன்னிலா மனம் தன்னை கினைப்பவர் தம் மனத்தன் கொக்காய மனம் கல்லடியார் மனத்து எய்ப்பினில் வைப்பை காடுடைய நாதன் பால் கன்றென்றும் செய் மனமே கில்லாய் மனம் என்னுெடு நினைப்பவர் மனம் நெஞ்ச மனத்ர்ே பண்டை Fம் பல மன ம பத்கர் மனத்திறையும் பற்று விடாதவனே பிழைப்புடையேன் ானம் தன்னல் பொன் னடிக்கே மனம்வைத்த (புகழ்த்துணை) மடித்தாடும் அடிமைக்கண் அன்றியே மனனே மறவல் நீ மனம் | 90–6 68–4 I - i. 96-5 71–5 84–7 100-4, '7–9 44-9 84-10 96-4 74-8 50-9 100-6 50-7 58-1 16-8 44-9 50-2 67–5 73–3 97–10 86 4. 7-7 67–10 87– '50-3 67-2 90-9 50–5 68-4 7–2 58-5 84–9 73–10 39-9 .90–1 50-6