192 தொன்னூல்விளக்கம். (இ-ள.) மேலவிரித் துரைத்த பாவும் பாவினமுா தனித்து நின்றுந் தொடுத்துகின்று தனபொருண முடியவருவன செய்யுளெனப்படும். இவ அறினவகையு மிவற்றிற்கியலுந் தனமையு மீண்டு விளங்குவ தாகையி லிவ்வோத்துச் செய்யுண மாபெனும பெயாதது. இதனைப் பாட்டிய லௌமரு முளரெனக் கொள்க, ஆகையின் முத்தகமென்றுங் குளகமெ ன்றும் தொகைநிலையென்று தொடாநிலையென்றுஞ் செய்யுளெல்வா நாலவகைப்படுமென்றுனாக. இவற்று முததகச்செய்யு ளெனபது தனியே நின்றொரு பொருண்ப பயின்று முடியும். (வ-று.) வெண்பா - மூவா முதலா மூவாளோர் முதலோனைத், தாவாதோ மூவுலகுந் தாழக தேற்றத- தூவாத, பாவடியைப் பாடிப் பரகதி காஞ்சோச, சேவடியைச் கோந்து தொழுது, எ - ம - "ஞானமே நல்லமைச்சாய் நாற்கரண நாற்ப டையாயத, தானம விருதாயத தவமாணாய்ப் - பானணியாயக, காவலுாத தாயக்கண ணருடகுடைக்கீழக் கன்னிமையே, யாவலுசாக தாளு மரசு" எ - ம பிறவுமனை - தண்டியலஙகாரம்.- "செய்யுளென்பவை தெரிவுற விரிப்பின், முததகங் குளக்க தொகைதொடா நிலையென, வெத்திறந் தனவு மீரிரண டாகும் அவற்று, முத்தகச் செய்யுட டனிநின்று முடி யும்." இவை மேற்கோள். எ-று. 252 குளக மொருவினை கொளும்பல பாட்டே. (4) (இ-ள்) குளக மாமாறுணாததுதும். ஒவ்வொருபாட்டுத தனவினைக் கொளளாமற பலவேகூடி யொருவினை கொண்டு முடிவன குளகச்செ ய்வு ளெனப்படும். (வ-று ) "கோதொழி மெய்ம்மறைக் குன்றுங் கூவெ லாந, கீதொழிந் தீர்த்தான ளதியுஞ் சோபொதுப, பாதொழி நாடென்ப பவன் மூன்றுமூன், வாதொழி திருவில வாழ் வாரசொல் பாழியும் ஆக்க மே பிணையில் ரற்த்தின மாலையு, மூகரமே புரவியு முலக தீரத்தடு, நோக சுமே வேழமு கொடிப்பின் யாவையும், தாக்கமே லதிரமுகின முரசின றனமையும் -மீயரிதுசித்தமீன விரிபதாகையு, நோயரிகீதியி னுனித்தகோ ன்மையுங், காயரிதினைதபூங் காயிற்காவலூாத, தாயரி தீன்றகோன றசா ங்க மென்பவே." என விம்மூன்று மொருவினைகொண்டு முடிந்தமையாற குளகச் செய்யுளெனப்படும் பிறவுமனன. தண்டியலங்காரம கம பலபாட டொருவினை கொள்ளும்." இது மேற்கோள, எ-று. 253, தொகைகிலைச் செய்யு டோன்றக் கூறி னொருவனுரைத்தவும பலலோா பகந்தவும் பொருளிடங் காலக தொழிலென நான்கினும் பாட்டினு மளவினும கூடடிய தாகும். "குள (2) இ-ள்) தொகைநிலைச் செய்யு ளாமாறுணாததுதும். குததிரததிற்கா ட்டிய பலவகைத் தொகைப்பாட்டிணைந்து வருவன தொகைநிலைச்செய்யு
