–2/ தொல்காப்பியம் செய்யுளியல் உ-ம். வண்டு, நாகு, காம்பு, கின்னு, கானு, நீர்வு: கோசை மூன் பின்னும் இருவகை காமும் வந்து கேர்பனையாயிற்று. குறிற் பின் இருவகையுகாமும் நேர்பகையாகாமை *மேற்கூறுகின் முர். வ கு, குச் மலாடு, மலாட்டு, இரவு, புணர்வு, உலாவு என கிரையசைநான்கின் பின் க்குற்றுகசமும், வி ைபூசைமூன் தின் பின்னர் முற்று மும் வந்து கிரைட் யாயிற்று. குதினெடி லொற்றின் பின் வந்த முற்றுகாம் உள வேற்கான் குற்றிய லுகாமு மற்றென மொழிட (கொல்-வழுக்-புனரி-க.) எ விதிபாற் குற்றுகாம் புள்ளிபெற்றுகின்தும் புள் ளிபெற்ற ஒற்றுப்போ ஒடுங்கிகில்லாது தன்னுன் ஊசப்பட்டமெய்யுந்தாலும் அாைமாக்திரை, ய்கின்றதேனும், அகன்றிசைக்கலின் ஒற்றென்றலுமாகாது ஒருமாத்தி பெற்ற உயிர்போல அகன்றிசையாமையின் உயிரென வேருே லகுெ த்தலு மாகாது இதனைச்செயற்பால்துவேருே சையாக்குகலென :ே கேர்பதை திரைபசை என வேண்டினர் ஆசிரியர். பின்னுள்ளோர் , பெறுமென்று கொண்டாரேனும் அவர்க்கும் அலகுபெருவென்றுங் ெ ள வேண்டியவாறும், கேமா, புளிமாவொழியக் காசு, பிறப்பு எனக்கும் விருத வேறு காரணங்கொள்ள வேண்டியவாறும் உணர்க; எனவே கு. அ ாம் அலகுபெருவாயிற்று. வண்டு, கொண்டி என ஒசை ஒவ்வாமை r கருவியாக உணர்க. - in க H * הה - = == ஒரு மாத்திசைபெற்ற ரு முதுக: ம கேர் பகை நி ை பசையாமே ளிைன் ;-வண்டு வண்டு வண்ே வண்டு என் புழிப் பிற க்த அகவலோசை மி மின்னு மின்னு மின்னு என்புதியும்பெறப்படுகலானும், வெண்பாட்டி =తా H- +== H_* I o i + = | -- a # F. m = == ** To --- வண்டு எனக் குற். க: விற்கு னின் , ழியுங் ; கோலு என முற்று க ச . னின்று.ழியும் ஒத்தவோசையவாமாகலானும் அவ்வகைகளாயின் வ. : ங் - H - ெ ---- - * o -i-ச -- - எழுத்தளவெஞ்சிலும்..........மொழிட (கெய்-ச ) என்ற விதி பெறுதும். _சி செய் - டு.
- முற்றுகாம் இரண்டலைப்பின்னும் வருங்காற் குறிலொற்றின் னும் நெடிற்பின்னும் என கேர்ப்சைக்கு இாண்டல்லதாகாது. சிசைடி
கன்னும் குறிலினைப்பின்னும் குறினெடிற்பின்னுமல்லகாகாது. ணம்-மின்னு, நானுன்னன்:ம் உருது,குலாவுன் வுழ்வரும். வாழிவு, ! என நெடிலொற்றின் பின்னும் முத்துககம் வந்ததாலெனின், அவை: எனவும், இக்காட்டிய நான்குமே ஆவன எனவும் கூதுவர் பேராசி
- பேராசிரியர் முற்றிய லுகா மொழிசி,ைசித்துக் கொளாஅ, சிந்த றே பீற்றடி மருங்கினும் என்பதனுசையில் மருங்கு என்ற தல்ை ஈர் கன்னும் இது கிக்கண்ணே முற்றுகரம் விலக்குண்டதெனக்கொள்க
- குர்க்குப் புலமலர்க் காயகலம் புல்லு எனவும் கண்ணுசக் காணக்
m ফা তা চঃ L০ வருமாலெனின், அவை மரூஉவழக்கு என் க எனக்கூறுவர்
