եմ աք, தொல்காப்பியம் செய்யுளியல் கொள்ளா வலர்சலைச் சந்து, பகன் முனி வெஞ்சு முள்ள லறிக்சேன், னல்லை மன்ற வினிது; செல்வினைச் சென்றுகி செய்யும் வினைமுற்றி, لهerزن மாறியா முள்ளுக் துறக்கவன், பண்பு மறிகிசோ வென்று வருவாரை, பென், திறம் யாதும் வினவல் வினவிற், பகலின் விளங்குகின் செம்மல் 6په ,يبه عره சவலருஞ் செய்வினை முற்ரும லாண்டோ, வலம் ച@ജ്ജ முண்டு: (ss." க.க) இது காவிணக்கென்சசம். கொச்சகம் வெண்பாவாயும்வருதலாலு: சாழிசையோகி சொடா எவருதலானும் இவை கொச்சகமாயிற்று. SG பொருனு சலி பிவ்வாறுவரினுங் கொச்சகமென்றுணர்க. மாமலர் முண் டகக் கில்லையோ டொருங்குடன், கான லணிந்த வுயர்மன லெக்கர்மேத் சீர்மிகு சிறப்பினேன் மாமுதற் றசைத்த, நீர்மலி காகம்போற் பழந்து க்கு முடச்சாழைப், பூமலர்ச் சவைபோலப் புள்ளல்குக் துறவைகேள்; ക്ലമക லென்ப.சொன் றலந்தவர்க் குசவு சல், போற்றுத லென்பது புணர்ந்தா:ை பிரியாமை, பண்பெனப் படுவது பாடறிக் தொழுகுச, லன்பெனப் படுவது சன் கிளை செருமை, யறிவெனப் படுவது பேசையார் சொன்ளுேன்றல், செறிவெனப் படுவது கூறியது மருமை, கிறைவெனப் படுவது மறைபிற ாறியாமை, முறையெனப் படுவது கண்ளுேடா துயிர்வெளவல், பொ,ை யெனப் படுவது போற்ருாைப் பொறுத்தல்; ஆங்கதை யறிந்தனி பாயினென் ருேழி, கன்னுத னலனுண்டு துறச்சல் கொண்க, சீம்பாலுண்டோர் கொள் கலம் வாைசலி, னின்றலை வருந்தியா கியாஞ், சென்றனே களைமோ பூண்க சின் றோே” (கலி. கடவ.) இது சனிச்சொல்லின்றி யாசிரியச்சுச் சகம் @lു சாவிணைக்கொச்சகம். 'மின்னுெளி م ماكس م லிடைபோழும் பெயலே போற், பொன்னகைச் சைவகிர் வகைநெறி வயங்கிட்டுப், பொழிலிடை பிட்ட கமழ்கதும் பூங்கோசை, பின்னகை யிலங்கெயிற்று ச் கேமொழித் துவர்ச்செல்வாய், கன்னுதா னினக்கொன்று கூறுவாங் கேளினி, சில்லென சிறுத்தா னிறுக்கே வந்து, துதலு முகனுக் தோளுங் கண்ணு, மியலுஞ் சொல்லு கோக்குபு கினை இ, யைதேய்க் சன்று பிறையு மன்று, மைதிர்ச் கன்று மதியு மன்று, வேயமன் றன்று மலையு மன்று, பூவமன் றன்று சுனையு மன்று, மெல்ல வியலு மயிலு மன்று, சொல்லக் சளருங் கிளியு மன்று; என வாங்கு, அனையன பலபா ராட்டிப் பையென, வலையர் போலச் சோர்பக குெற்றியென், னெஞ்சு நெகிழ்ச்ச செல்வி கானு உப், புலையர் போலப் புன்க்குேக்கித் தொழலுந் தொழுதான் முெடலுந் தொட்டான், காழ்வாை கில்லாக் கடுங்களிறன்னேன், ருெமூஉக் கொடுஉமவ்ன் றன்மை, யேழைத் தன்மையோ வில்லை சோழி? (கலி. இடு) இது தனிச்சொல்லும் ஆசிரியச்சுரி சகமும்பெற்ற தரவினை. வெல்புகழ் மன்னவன் விளங்கிய I. வொழுக்கக்சா, னல்லாற்றி துயிர்காத்து நடுக்கறத் தான்செய்த, சொல் வினைப் பயன்துய்ப்பத் திறக்கம்வேட் டெழுக் காற்போத், பல்சுகிர் ஞாயிறு
