பக்கம்:தொல்காப்பியம்-இராகவையங்கார்.pdf/200

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

கச்சினுக்கினியருதை ஆதித்தி ஆான, வண்ண வண்கி வாரா சந்தே, வண்ண வண் கி வாசா காவிற், கில்லாதே காண்” இது கான் கடியாசிரியத்தள் இ.அ.கி முக்ரோன் بهrfiه پنير யாப்பு வேறுபட்டது. கிணங்கொள் புலா லுணங்கு முன்றினின் து گیرند அளோப் புதறலைக் டோகக், கணங்கொள்வண் டார்க்தலாங் கன்னி கறு துழல் கையி அன்றி, மனங்கமழ் பூங்கானன் மன்னிமத் ருண் டோ, னங் ge cч மென்ப தறியே ைறிவேனே லடையேன் மன் ளுே"(சிலப்-கானல்) தி.தி ஈற்றயலடிகுறைந்தது. இதனைப் பா மயக்கத்துக்கும் ஏற்றுகிற்றலின் அடுக்காட்டிற்று அது டியே (செய்- ) என்னுஞ் சூத்திாக்கித் 2றிற்றேலுமென்பது. இது ஒருபொருண்மேன் மூன்தக்ேகிவருக அங் கோள்க. 'கோடல்விண்டு கோபமூர்க்க கொல்லைவாய், மாடுகின்ற கொன் தயேறி மெகாவல்பூக் பாங்கெலா, மாகிமஞ்ஞை கன்னசாய லாபவஞ் ፴፡ዞጫ' மாதா, யாடன் மைக்சர் கேரும்வந்து தோன் துமே இது நடுவீசடி நீக்கது. இாங்கு குயின் முழவா வின்னிசையாம் சே,ை வாங்க மணி பாழிலா வாடும்போலு கிளவேனி, லாங்க மணிபொழிலா வாமோயின், |ாகொன் மணந்த சன் ருர் கெஞ்சமென் செய்த திளவேனில்: 'வண் தினர் பூந்தார் வளங்கொன்றைச் தான்றே முக்கரும்பிப் பைம் பொன் மலர்ந்து முருகுயிர்க்குக்,சொக் தரும்பு கானத் அறையேக், துறைவக் தேமது சொன்னலமு காலு, நிறைவளையும் வனவி தையற்கு னஞ் சேர்ப்பன்' இவை அடியும் அசையுஞ் சீரு கிடைமடக்கிச் சிலவடி குறைக் தன. இவை பசையுஞ் சீரும் அடிமட க்யுெம்வரும்."புன்னே முே னின் ருர் யார் சொ, லன்னை சானின் வாழாளே தோழி'மல்ல அா வில்வி லன்ரு ற், பல் பூக்கோசையில் இவை சாடியா யிற்றடி குறையாதான் குதைந்தம்வந்தன. சொய்தினை காத்தன் குளவி யடுக்கத்தெம், பொய்சங் சிறுகுடி வானி பைய ஆலம்வேண்டின் இது சாடியா பீற்றடி மிக்கது. இதுவும் ஒருபொருண் மேன் மூன்றடுக்குதலுங் கொள்க. இன்னும் முற்கூறிய கொச்சகவொரு போன்ெபகுதியாய் வேறுபட்டுவருவன வக் கழிக்காண் ச. 'வடிவடை கெடு முடிவானவர்க்கும் வெலற்கரிய, கடிபடு கறும்பைக் கார்க் காவலர்க்குங் காவல இல், கொடிபடு வை ாமார்பி ந் கோழியார் கோமானே: துனே ஆ%ளத்தே ! சிவண்ெ மலியத் தொன்னலங் தொட ர்ப்புண்டாங், ேென மலர்ச் சா ருளுமே லிதுவி சற்கோர் மாதென்று, தன மலர்ச் சடங்கண்னர் கனவாகக் கரு ாாே, அசஞ்ற், செல்வாய்ப் பேதை யிவடிறச் செல்வா ரங்கொலி செண் விய வாறே இை தனிச்சொல்லுஞ் சுரித சமும்பெற்றுப் பொருள் வேற். ட்ட சாவினை. இனிக் கலி.ெ வறப்பொத்துப் பாவேறு பவென ருமாறு. 'ஒன்று, இாப்பான்போ வேதஞ் சொல்லு முலகம், டாப் ான் போல்வதோர் மதுகையு முடையன், வல்ல ைவழிபட் டோன்றறிக் ான் போ, ன ல்லோர்கட் டோன். மடக்க கடன், இக்கே