of M - தொல்காப்பியம் செய்யுளியல் வல்ல்ான் போல்வதோர் வண்மையு முடையன், அள்ளு و ضایعه به غنیه همه عسه ைெருவன்றன் ஞண்டகை விட்டென்னச், சொல்லுஞ்சொற் கேட்டி சு.ே ழாய் பன்மானும்; கின்னின்றியமையலேன் யானென்னு மவனுயி,னன்ஞன் சொ னம்புண்டல் யார்க்குமிங் களிதாயி, னென்னுற்ற பிறர்க்குமாங் குன் கொல்லோ கறு. சால், அறியாய் வருந்துவல் யானென்னு மவஞயித், Aறமியரே திணிகிற்றல்_பெண்டிர்க்கு மரி சாயி, னளியரோ வெம்போல வீங்கிவன் வலைப்பட்டார்; வாழலேன் யானென்னு கீப்ேபி னவளும் னேழைய .ொனப்பலர் கடறுஞ்சொற் பழியாயிற், சூழுங்கா னினப்பன்ெ தறிகிலன் வருந்துவல், குழுங்கா மைகள் னம்முளே குழ்குவம்; அவளு னடப்பெயர்த் சமைக்குமாங் கொல்லாது, பேணின .ொனப்பசெல் பெண். மையு மன்றவன், வெளவி முயங்கு மாச் கிாை வாவெனக், తా-అGజత போலக் காட்டி, மற்றவன் மேஎவழி மேவாய் கெஞ்சே (கலி-சன) இது ஒன்றெனவும் அவனெனவுஞ் சொற்சீருச் சனிச்சொல்லும்வந்து இடை சிலப்பாட்டினுள் ஒன்றோடிமிக்கு ஒருபொருண்மேல் மூன்று வருகலின் ஒ:ச்சாழிசையாகாது கொச்சகமாய்க் கலிவெண்பாட்டின் வே முயிற்று. ‘'வேணி அழக்க வறிது யங் கோய்களிறு, வானிங்கு வைப்பின் வழங்காத்தேர் கீர்க்கவாங், கானக் கடத்தி செனக் கேட்பின் யானென், று சாவுகோ வைய சிறிது; நீயே, செய்வினை மருங்கிற் செலவயர்க் கியாழகின், கைபுனை வல் வின் ஞாணுளர் தியே, இவட்கே, செய்வுறு மண்டில மையாப் பதுபோன்; அமெயில் வாண்முகம் பசப்பூ ரும்மே; ரியே, வினைமாண் காழகம் வீங்கக் கட். டிப், புனைமாண் மரீஇய வம்பு தெரிகியே; இவட்கே, சுனை மா னிலன் சா:ெ திர் பவைபோ, னினை நோக் குண்சு னிர்வில் லாவே; நீயே, புலம்பிய உள்ன் மொடு பொருள்வயிற் செலீஇய, வலம்படு கிகிரி வாய் வகியே; இவட்கே, பலங்தெழ்க் கோடல் வீயுகு பைைபோ, லிலங்கே செல்வளை பிறையூரும்மே; எனகின், சென்னவை யாவத்து மினையவை கீரிப்பி ம், தன்னலங் கடை சொன்னப் பிசெலின் மற்றிவ, ளின்னுயிர் சருசடி மாற்றுமோ, முன்னிய சேஎத்து முயன்று செய்பொருனே'(கலி-எ)இது கலிவெண்பாவிற்கோதிய வறப்புப்பெற்றதேனும் சாஜ வெண்பாவாய் ஒழிக்சன வெண்பாவன்மையிற் கொச்சகமாயிற்று. 'சாமர் கம்ெபுனல் கலக்செம்மோ டா வொ, டாம்ாைச் கண் புகை க் சஞ்சிச் சளர்ந்த சனே டொழுகலா, ரீைளுக கறுச்சண்டார் தயங்கப்பாய்ச் சருளிளும், பூசை முறச் சழி இப் போ சச்சா னகலகலம், வருமுலை புனர்க் சன வென்ப சன லென்ருேழி, யருமழை சல்வேண்டித் மருகி ற்கும் பெருமையனே; அவனுக்கான், என லிதனத் தற்ெபுகை புண் டியங்கும்,வானூர்மதியம் வரைசேரி னவ்வக க், தேனி னிருலென வேணி பிழைத்திருக்கும், கானக நாடன் மகன்; சிறுகுடியி.ே சிறுகுடியிரே, வள்ளி கீழ்விழா வாைமிசைச் சேன்ருெடா, கொல்லை குரல்வாங்கி மீன மலைவாழ்க,
