፥፱፻፵፭? காவிகற் பகபூாலி-கிருஜாயருள f கருகானி யேநல்ல பொய்ங்க ாளியே ஆதிகு ليق) – حربيع تيتار علي TTثم خة حتيغيدي زي அந்த ரி யே சிவ சந்த ரியே நாாணி கெவுமாரியே - அகிலானட நாயகி யே நல்ல தாயகியே பூரணி கங்வாணி - நலலவெம ஆதத்தி யேவிநத நாதத்தியே முத்தித் திருவருளே - அருளிய மோனத்தி யேசிவ ஞானததியே பததுப் ட ராச கதியே – g; ଜମ பாரத தி யேபதி பாசததியே பாலும பழம போல - திருடபெ. பலித்தே நானும கெலிததாலே நாவில ஒருடங்கு - உனக்கு நான்தரு வேனே புராந்த கியே என்றே உபசாரம - சொல்லி என டிசை நோக கியே தண்டனிட டேன இனறே எனககு வ ம - கை முன்னே இர ககம தாகவேகேட்கு முனனே கலகலென உத திர மும - சொனனது கனடனடிாைகலி விணடனம்மா என ப ம வலதுபக கத தககெவுளி - உடனே வாக கருள் வாயென்று கேட்குமுேைன வாயமே லடித்தாப் போல் - சொன்ன மாத திர மேவழி பாாதத&யா மாயச்சொ கருட பொடியெதேதே ன - நலல மதிாங்கத் றேனகளளர் தந்திரங் கறறேன நீர்மேல் நடந்திடுவேன் - நடடாற்று நீச்சலி லேவெகு பாத்தங்யா ஆர்தான் எனககு நீகர் - பெரிய ஆைேய மாயோகப் போேெவயோ வானத்தை வில்லா க - எனக்கு வங்ாக்கின்ற தொழிலது பழக் கமையா வானுறற மணலத&க் - கையால் வருததமில் லாமற்கயிறு திரித்திடு வேன் பந்தையப் பேச்சாலே - கனத்தில் பற ககவே நானவெகு சமாத்தயோ சந்தோன். மாச்சதென்று - தொடை தட்டியே முத்தம இட்டேனே விருத்தம் தண்டமிழ் விளங்குகின்ற சந்திர புலவன்போலக் ஆ. குண்டலம் தரித்துக்கொண்டு குகனிரு ப பண்டுள கிழவன்போலப் பண்டார வே வ கொணதோன் தெற்குநோக்கிக் குறிப்புட
