4666) பாவிநான் வனத்தில் பதைபதைத திடவே தாவியே பிடித்துத தயோரிமாாக ள் கான கந் தன்னில் கைகா வதன் ஊனமாய்த தறிக்க உருவது குந்ேது முடவங்ட போலே முடங்கியே கிடகக வடதே சததில் மருவிய காசி தன்னிலே யிருந்து சனங்கள் வந்தார்கள் என்ேேய பார்தது இப்படி யேனே என்றுதான் உரை க.க விட பமாய் மொழிந்தேன் நன்றென அவர் க1ே நாணினிப் பார்த்து எந்தலு மென்றேன் இருப்பதுங் காசி அந்த ண திறன்மூர் அவர்கப்ே பார்த்து இங்கு நீர் வந்த தேதென்று கேட்கக் தெ ாங்கு மண்டலத்தில் குறுப்பு *ட்டில் "திங்கள் மாநகரில் சிறந்த சிவாலயம் ங்ேகே யோடிககு ஆயிரம லிங்கமும தெட்ப வாவிகளும சிறந்த தடாகமும் ஒப்பிலாத் தங்கமும உயர்ந்த உபட ரிகையும சிததிர மண்டபம்ம் சிகாகோ புங்கள் இந்நகர்க் கிக்யெனறு துயம்பியே எடுத்துச சொன்ன வாயில் சொறியுமே புகுகர் அன்னக ரதுக்கிக்ன யான் சொல்ல மாட்டேன இன்னமுச சிதங்கள் இருக்குது கேளும் இந்திர புரியில் இமயவர் முதலாய் தி சந்திரப் புரிக்குத் தான் வரு வாரே திங்கஜா கு, தேவர் செல்லா விடில் அங்குதான் தேவர்க் கமுதமு மெங்கே எந்து ா பதுவும் ஈசனுள் முடியில் - இந்த ரதுபோல் இலங்கவும் காணேன அம்புலி யதுபோல் அநேக நட்சத்திரம் அம்புவிக் சிக்னயென் றதைச் சொல்ல லாமோ ந்ேகே பதிலே அருள்மப் பெருமையை இன்ன தென் றெடுதது இயமயவு மாட்டேன அ.ே து ைலென்ன அறிந்த மாத்திாதுகள் நானே உனக்கு நிவிலுவேன கேளும மகமே ருவுக்கு வடபாரி சத்தில் தகைமையா யருள்மர், தானென் றுளது அந்தமா மங்யே அர னுக்கு மோன மந்திரஞ் செபித்தி மகமே அவாம் இந்த லோகத்தில் இந்து மா நகரில் அந்தமா மல்போல் அருள்ம யுளது இம்ம.ே இதுபோல் ஈசன் முகத்தருள்
