அச பதிற்றுப் பத்து. க0 நல்லமர்க் கடந்தநின் செல்லுறழ் தடக்கை யிரப்போர்க்குக் கவித லல்லதை யிரை இய மலர்பறி யாவெனக் கேட்டிகு மினியே சுடரும் பாண்டிற் றிருநாறு விளக்கத்து முழாவிமிழ் துணங்கைக்குத் தழூஉப்புணை யாகச் கரு சிலைப்புவல் லேற்றிற் றலைக்கை தந்துநீ நளிந்தனை வருத லுடன்றன ளாகி யுயலுங் கோதை யூரலந் தித்தி யீரிதழ் மழைக்கட் பேரிய லரிவை கொள்ளித ழவிழகங் கடுக்குஞ் சீறடிப் உ0 பல்சில கிண்கிணி சிறுபர டலைப்பக் கொல்புனற் றளிரி னடுங்குவன ணின்றுநின் னெறிய ரோக்கிய சிறுசெங் குவளை யீயென விரப்பவு மொல்லா ணீயெமக் கியாரை யோவெனப் பெயர்வோள் கையதை உரு கதுமென வுருத்த நோக்கமொ டதுநீ பாஅல் வல்லா யாயினை பாஅல் யாங்குவல் லுரையோ வாழ்கநின் கண்ணி யகலிரு விசும்பிற் பகலிடந் தரீஇயர் தெறுகதிர் திகழ்தரு முருகெழு ஞாயிற் ௩0 றுருபுகிளர் வண்ணங் கொண்ட கூட்டுக. வான்றோய் வெண்குடை வேந்தர்தம் மெயிலே துறை குரவைநிலை. வண்ணம் - ஒழுகுவண்ணம். தூக்கு - செந்தூக்கு. பெயர் - (உஉ) சிறுசெங்குவளை. (ச) வங்கம் திசை திரிந்தாங்குக் (க) கொல்களிறுமிடைந்தென மாறிக் கங திருநாறுவிளக்கென்றது செல்வமுடைமையெல்லாம் தோன் றும் விளக்கு. தல். ககா. நளிதல் - தன்னைச் சேவிக்குமகளிரொடு குரவையாடிச்செறி
