திருநூற்றந்தாதி மூலமும் உரையும். ■I இ-ள். எம் காவலனுக்குக் கேவலஞானம் உகிக்குமளவிலே அவனைப் ஆனசெய்வதாகத் சேவர்களை எவல்கொள்ளும் ஸெள சர்மேந்திரனுக்கு முன்னே கவிப்பார்போலவும் வளைப்பார்போலவும் முளைப்பார்போலவும் மே லுலகம் மத்திமலோகம் பவணலோகமுடையாாகிய கால்வகைப்பட்ட தேவர்க ளும் பூசைசெய்ய்க்கருதவர்; GТ-ди . . இதல்ை மூவுலகும் எவல்செய்யக்சருகலாலே இவனது தவமகிமை இருக்கவாறு என் என்பதாம். அவரவர் ஆசனம் கம்பிக்கலான் அறிந்து கருதுவ. ரென்சு." கால்வகைக்தேவர்-பவன வியக்க சோதிட கற்பவாசியர். முன் னல்-கருசல். (க.க) முன்னையென் வல்வினே போக்கிமுக் குற்றத்தை நீக்கிமுத்தி பின்னேயு கல்க வமையும் பெரும பிறப்ப.அத்த வுன்னேயு மென்னேயு மன்றிமற் ருென்றுமுள் ளாமலுள்ளங் கன்னேயு கின்னருள் போல்வச மாக்கித் தரப்பெறினே. இ-ஸ். பெருமானே! உன்னையும் என்னையும் அல்லது வேமுென்றையும் நினையாகபடிபண்ணி, யார்கண்ணு மொப்ப நீ அருள்செய்வதுபோல என்னெஞ் சை வசமாக்கித்தா வல்லையாகில் வினையும் குற்றமும் நீக்கி யான்பெறுகின்ற முத்தி பின்பேயாகிலும் காவமையும், எ-து. இகளுல் வினைகெடுகற்கு மனமே முதற்காசனமென்பதாம்; "செய்வினை செய்வான் செயன்முறை யவ்வினை, யுள்ளறிவா னுள்ளங் கொளல்’t என்ரு ராகவின். முன்னை-பழமை. முக்குற்றம்-காம வெகுளி மயக்கங்கள். உள்ளல்கினைத்தல். அருமைபற்றிப் பெறின் என்ருர், )ه e-( பெறுவது மூவுல காளும் பெருமை யருமைபொய்ம்மை தெறுவன நாகனச் சிக்கிப் பது.சிறு முள்ளிமொய்க்கு
- இப்பூவுலகில் எதேனும் விசேடம் கிகழுமாயின் தேவர்களுடைய ஆசனம் எடுக்கமுறும் என்பதும் அக்குறிப்பால் அதனை அறிந்து அவர்கள் செய்யவேண்டுவனவற்றைச் செய்வரென்பதும் ஜைன பெளத்சர்களுடைய கொள்கை. இதனை, சுசனேந்திரன் கனது ஆஸனங்கம்பித்தலில் அறிந்து’’’ எனவரும் பூநீபுசான வசனத்தாலும், ஈண்டுநீர் ஞாலத் சிவன்செய விக்கிான்(காதை-கச, அடி-உ.அ. உக) எனவும், "தனது பாண்டு கம்பளங் கானடுக் குற்ற தன்மை கோக்கி (காதை, உக, அடி.
பாண் கெம்பனங் துளக்கிய காகலின்’ உச, உஉ) எனவும் வரும் மணிமேகலையடிகளாலும் உணர்க. 1 திருக்குறள், வினைசெயல்லகை-எ,
