„FR: திருகாற்றக்தாதி மூலமும் உரையும். இ-ஸ். என்னுடைய சுவாமிக்குக் குற்றேவல்செய்யக் கோயிலெங்கு நெருங்கிகி/ம்பர் முடிபொறுத்த தேவர்கள்: அவருடைய தேவிமார் به نام بقعه யாவெர்: ஆகலாலே இவரது தவமகிமை ான்ருயிருத்தது; எ-று. இகளும் பற்றற்ருேர்க்கு இவையேலா என்று பழிப்பதுபோலப் புகழ், லாம். அழகு-கன்மை. ஆ என்றது இழிபு. ஆடகம்-பொன். சொர்க்கம்என்றது கூக்கின்விகற்பம். குனிக்கல்-ஆடுதல். (s கோளா மரச்செவிக் தாசா வயிற்றுச் சுமடர்க்கெல்லாம் வாள விருக்க வாக்கரு மோவஞ்ச மற்றநெஞ்சோ டாளா னவ்ர்க்கல்ல தாயிரக் கண்ணம ரேங்கிசர்க்குங் கேளா முதற்பொருள் கேட்டார்க் குாைக்குமெங் கேவலியே. இ-ள். இங்கிார்க்கும் கேட்டார்க்கும் முதற்பொருளையுாைக்கும் எனது "கேவலஞானி, வஞ்சமற்ற நெஞ்சுடனே அடிமைப்பட்டவர்க்கல்லது தொளை யிடாத மாச்செவியினையும் கிறையாக வயிற்றினையும் உடைய மூடர்க்கெல்லாம் அவர் வாய்கிறவாகேயிருப்ப வேண்டிய வாத்தைக் கொடுப்பனே. எ-று. இகளும் பகை கொதுமல் கண்பென்னும் மூவகையுமின்றி எவ்வுயிர்க்கும் அருளுடையணுதலாலே ர்மிச்சரும் துதிக்கில் உடனே வாக்கரும் என்பதாம். அறக்கேளாமையாலே தொளைபடாச்செவியென்றும் அகசனமே தவத்திற்கு முதலாகலின் அக்க விாதம் அவர்க்கு இல்லாமையால் தாாாவயிறு என்றும் கூறி ஞர். தோளல்-துளையிடல். தார்கல்-கிறைதல். கேளாமுதற்பொருள்-ஒருவருங் கேளாத ஜீவாதிபதார்த்தங்கள். அவை ஜீவபசார்த்தம், அஜீவபதார்க்கம், புண் னியபதார்க்கம், பாபபதார்க்கம், ஆச்ாவபகார்க்கம், பங்கபதார்க்கம், ஸம்வா பதார்த்தம், கிர்ஜாபகார்க்கம், மோசுபகார்த்தம் என்பன. கேட்டார்க்கும் என உம்மை வருவிக்க. கேட்டார்-சுற்றக்கினெழுங்கு. (கேள்-சுற்றம், கார்-ஒழுங்கு) எனவே பன்னிருகணம் என்பது பெற்ரும். அவை;-ரிவதிகள், தேவஸ்திரி இராஜஸ்திரீமுதலான ஆர்யாங்கனைகள், ஜோகிஷ்கஸ்திரீகள், வன்னியேக ஸ்கிரிகள், பவனஜஸ்கிரீசள், கவனவாசிகள், வியந்தார், ஜோகிஷ்கர், கல்பவாவி கர், சக்காவர்த்தி முதலான நாவார்கள், கிரியக்வர்க்கம் என்பன. (*o) கேவல முற்பத்தி யாமள வேகிளர் பூசனைக்கென் றேவலி யற்.அமவ் விக்கி லுக்குமுன் னெண் குணத்தெக் காவல இனக்கவிப் பார்வளைப் பார்முளைப் பார்களைப்போன் மூவுல கத்துள்ள கால்வகைத் தேவரு முன்னுவரே.
- கேவலஞானம்-கிரிகாலவுணர்ச்சி மிச்சர்-மித்தியாவாகிகள்.
