திருநூற்றந்தாதி மூலமும் உரையும். டு தாமரை பேயெத் தவங்கள்செய் காய்சக மூன்றினுக்குங் தாமரை சேயென்று சாற். வ போலுமுச் ச த்திரத்து த் தாமரை சேர்கிரு வைக்கிரு மார்பிற் றரிக்கவர்சென் தாமரை யேய்சா னங்கலை மேக்கொண்டு தாங்குதற்கே. இ-ள். மூவுலகத்திற்கும் இவயே கலைவர் பிறால்லர் என்று உலகுக்குச் ஒ,ால்லுவனபோலும் மூன். குடையினையுடைய தாமாைமலரில் வீற்றிருக் இன்ற கிருவை மார்பிலே கவித்தவருடைய தாமரைப்பூவை யொக்க திருவடி ,%ா நீ தலைமேலே களித்தற்குக் காமரைப்பூவே நீ முற்பவத்திலே என்ன புண்ணியஞ்செய்தாய்; 1ெ-மு. இதனுல் யமும் அக்கலஞ்செய்யச் சொல்லாய் என்று தாமரையைப் புகழ்வாசைப்போலே முன்னே சாளுகியாாைப புகழவக்கதாம். பூவுலகு முழுதும் புாக்க அரசர்க்கு ஒரு கொற்றவெண்குடையே விருதாகவுடைய வழக்கம்பற்றி மூவுலகுங் காப்பவர்க்கு மூன்று குடைகள் வேண்டுமாதலின், சவாகியின் றிருவடிமேல் கிழற்றுகின்ற முக்குடைகளையும் மூவுலகக்கிற்கும் தலைவரென்பது . ர்ைத்துவனவாக, தற்குறிப்புச்செய்தார். (எ) „£5 fi ங்கு வ%ாக்காச் சக்க வாழ்ெ வாடக் க. மசைமேற் - o o i o பூங்க வரேக்கண்ணி னுளொடு புல்லுடன் போர்க்ககொண் மூ ■ --- — III. - ■ ! . . . = . - - - - - ங்ேகு வளேக்கிகழ் நீள் சுடர் போல்விசை கககலுமபுக காங்கு வ ைக்கவெம் மூவொளி யான் மெய் படியவர்க்கே. இ-ன். மேகநீங்கிய சுடர்போல வினைங்ேகலோடும் வளைத்துக்கொண்ட மூவொளியினையுடையான்றன் அன்பர்க்குச் சக்கரவர்த்தி வாழ்வோடு, திரு மகள் வாழ்வோடு, புல்லோடு வாசியில்லை; எ-று. இகளும் பற்றற்றே வினைநீங்கவேண்டுமாதலால் கினது அடியவர் செல் வத்தை மதியார்; பிறர்மதிப்பர் என்பதாம். காங்குவளை - தரித்த அக் கடகம். அத்தாம:ைமுன்னிங்கவியிற் சுட்டு. கொண்மூ-மேகம். (4) அடியே னரிவத் கழகிய வானவ மாடகமாங் கொடிசேர் கிசைமதிற் கோபுக் கோயில்து வேவல்செய்ய முடிசே மரக்கண் மொய்க்தெங்கு கிம்பர்சொக்க கங்களிப்பா கொடிசேரி புயக் து ச் சுசே கிய சேர், னைக் கோளி .ே f i. -- i. =
- t , 1 டிடி' , ' மு -TI Won) | W* ווי - וה : ப WW 1 ' . ייה וי W | ш ." சா o
