திருநூற்றந்தாதி மூலமும் உரையும். கடு பக்தர்கற் சித்தனைப் பன்னிசன் டோசனைப் பொன்னெயில்சே is . ாத்தனே ப் பண்டறி யாமையில் யானனங் தம்முயிர்கட் கெத்தனே கங்கையுங் காயரு மாயின னின்றெனக்கே யெத்தனே தங்கையுங் தாயரு மானரென் றெண்ணுவனே. இ-ள். அன்பர் மனத்துள்ளும் பொன்னெயிலுள்ளுமிருந்த சுவாமியை பா னறியாமையாலே எண்ணிறந்த உயிர்களுக்கு எத்தனை பரியாயம் பிதாவும் தாவுமாயினனென்றும், அதிகிற்க; எனக்குக்கான் அவர்கள் எத்தனை பரியா து பிதாவும் மாகாவுமாயினசென்றும் அவற்றை இப்பொழுது விசாரியாகின் றேன்; எ-மு. என்றும் என்பதாஉம், யான் என்பகளுலே அவர் என்பது உம் வருவிக்க. இடைநிலையில் இ.காம் விகாாக்காற் ருெக்கது. (சக) எண்ணுடை மாலேயெ டீர்படை கொண்டிடக் கம்வலத்தும் பெண்ணுடை யார்சிலர் பேதைகட் சேர் பெருங்கிசையா நுண்ணுடை நாகர் துவன்ற வருங்கல மாகியமுக் கண்ணுடை யாரிக்கக் காசினி மெனமக் சேர்களே. = இ-ள். எண்ணக்களுக்க காலேயோடு கொல்லத்தக்க ஆ யு. த ங் ளை யெடுத்து, இடப்புதமும் வலப்பு முைம் முறையே மகளிமையுடைய சிலர் மூட ாயிஞர்க்குக் தெய்வங்களானார்; எமக்குக் கடவுள் யவரென் iல்;-திசையாடை யையுடையார் அருளிசசெய்த இசக்கினத்திாயமாகிய மூன்று கண்ணினை புடைய முனிவரே, வேறல்லர்: -ைறு. இகளுல், காம்வீழ்வார் பிறர்க்கு ஊற்றமாகாாாகலால் அவர் கலைவால்ல ரென்று பாஷண்ட மூடம் விலக்கியதாம் t'நிலையஞ்சி நீக்காரு ளெல்லாங் கொலேயஞ்சிக், கொல்லமை சூழ்வான் றலை’. ஈர்தல் - அறுக்கல். குற்றத்தைக் குணமாக்கியும், குணத்தைக் குற்றமாக்கியும் உலகை மருட்டுதலாலே மிச்சர் தெய்வங்களைப் பேதையாக சேர்' என்ருர். :பேகைமையென்ப்சொன் வியா தெனி னே,ககோன திேயம் போக விடல்” என்பதனுற் காண்க." ஆகாயம் அருபமாலை லே என்னுடை' என்ருர். அருங்கலம் - சங்கத்சயம். (sтo) தயகுமார்ை' என்புழி 'இன்' என்னும் இறந்த காலவிடைநிலையில் இகாம் என்க. f திருக்குறள்-கூஉடு. 1 திருக்குறள்-அ.க.க. 暫 轟
