திருநூற்றந்தாதி மூலமும் உரையும. சிங்ட என்பதி விஞவேகாசம். வம்பு-புதுமை. முடை-நாற்றம். பிறழ்தல்-விளக்கம். அரிசில-அழகிய சில. தேங்கணை-தேனையுடைய பூவாளி. (அஎ) செற்ற து காகிக டீர்ப்பக காதிக டிக்கறியப் பெற்றது கேவலம் பேசுகல் கேவலம் பெண்முகலாய்ப் பற்ற தீர்த்தவெம் பாவன தீர்த்தவேம் பாவமற்ரு லற்ற ன் மேற். தி யாசையு மேற்றுகி யாட்படினே. இ-ள். எம் பாவனைக்கியைந்து பெண்முகலாகிய பற்றுக்களையெல்லாம் நீர்க்க தீர்த்தனே! உலகமறிய நீ கெடுத்தது யாதென்னிற் காதிகன்மங்கள்; இனிமேற் கெடுப்பது யாதென்னில் அகாதிகன்மங்கள்; நீ பெற்றது யாதென் னிற் கேவலஞாகம்; நீ அருளிச்செய்யப்பட்டது யாதென்னில் ஞானம்; இப் பெற்றிப்பட்ட உன்னை எம்போல்பவரும் பாவம ணத்தால் அவரும் நின்னைத் துதிப்பது கவிாாகின்றது; கினக்கு அடிமைபுகின் பாவனையும் கின்னுடனே உயாப்பண்ணுவை எ-று. இதனுல், ஈசனுகிய பெரியோன் பிரமனுக்கு ந்ேதுமுகமாதல் கண்டு பொருமல், அவன் கிலோன்தமைபொருட்டாக த்தோற்றிய மேலாகிய தலை யைக் கிள்ளிஞன் என்பர்; நீ அறியாமையால் யாாையும் உயரப்பண்ணுவை யென்பதுபோலப் புகழ்கலாம். இதனுள் கிக்கு-உலகம்; இதனை யெங்குக் வே மாக்குக. ர்ேத்தல்-ஒழிதல். பாவன-தியானம். யாசையுமேந்துதி-யாாையுஞ் (அ.அ) சமமாக உய சப்பண்ணுவை, படிதம் படாதவம் பாக் தண் ப ைமிலர் பா ர்க்கிபfiன் தடினு மடாதன செய்கையஞ் சாாடி யார்தமன்பு கெடினுங் கெடாவருட் கேவலி போலயம் றேவர்கல்கார் விடினும் விடார்கன்iமித் தாக்கள்.கர்க் தாக்கள்கொல் வெவ்வினைக்கே இ-ன். மிச்சக்தர் கவம்பண்ணு வாாைப்போலே வினைக்கே வேடங் கொள்ளினும் கல்ல கவன் துறை புகு !ர்; கற்குரின பண்ணுர்; அறத்திற்காகா வென் விலக்கிய கொலை, பொய், களவு, காமம், அவரமுதலிய தீமைசெய் தால் அக்குத்தக்கிற்கு அாசாமவர் துடலே அரிக் கொன்ருலும் அத்திமை - - - - - _ - - -
- ஞாளுவாணியம், தரிசனுவாணியம், வேதரீயம், மோகசீபம், ஆபுஷ்பம்,
காமம், கோக்கிாம், அக்காாயம் எனப்பட்ட அஷ்டவித கர்மங்கள். -- E. s. 1. = -- - - - -- * * * --- t Aச்சத்தர்கள் கர்த்தர்கள் வெவ்வினைக்கே’’ எனவும் பிய கிபேகம் உண்மி.
